Matige thermiek en lage basis

10 december. Voor vandaag is de voorspelling matig, maar wel cumulus. Bovendien is de wind een stuk minder dan voorgaande dagen en dat verhoogt de kans op een redelijke snelheid aanzienlijk. We zoeken in de recordlijst maar naar het record met de laagste snelheid en dat is de 600 km FAI driehoek die ik zelf in 2004 in Australie vloog. Die snelheid staat zo laag (121 km/u), omdat die afstand van 600 km geen officiele FAI afstand is, maar een toevoeging van de KNVvL. Prima zaak overigens, want dan heb je voorlopig voor bijna ieder weertype toch nog een mogelijke uitdaging. Het is echter zonde om een echt goede dag hieraan te besteden, dus vlieg ik die afstand zelden. We nemen ons voor om in ieder geval voor 1 uur locale tijd af te vliegen, om te voorkomen dat we te laat terug zijn. Dit voornemen lijkt getorpedeerd te worden omdat op de briefing wordt medegedeeld dat er een lijn van zandstormen op ons toe komt, die naar verwachting tussen 10 en 11 uur zal passeren. Voorlopig het vliegtuig aan de touwen laten staan en de hoezen er op laten is dan het verstandigste. De tijd verstrijkt, maar er gebeurt niets. De wind aan de grond gaat zelfs geheel liggen en om kwart over elf spoedt iedereen zich naar de kop van baan 15, want de cumulus staat al lokkend aan de hemel. Ik start als tweede en vind na ontkoppelen direct een bel van drie meter. Helaas gaat het niet hoger dan 1400 meter en dat is de hoogte waarop we de startlijn overvliegen om vijf voor halféén. Dat is erg laag, zeker als je bedenkt dat de condities bij Gariepdam meestal beter zijn dan die in de directe omgeving. Op het eerste been ook nog tegenwind en er moet omgevlogen worden om onder de cumulus te blijven. Gelukkig is de thermiek iets beter dan voorspeld en lukt het om na twee uur Douglas te bereiken met een snelheid van 120 km/u. Alles ligt nog open, want de beste snelheid kan ik verwachten op het laatste been waar de wind precies op de staart zal staan. Na Douglas, terug in zuidwestelijke richting, is het lastig om redelijk stijgen te vinden. Het gaat daar door een laag liggend gebied, waar bijna altijd de condities veel slechter zijn dan gemiddeld. Ik kom op 800 meter en de schaarse wolken geven vaker dalen dan stijgen. Halverwege het tweede been is de snelheid nog steeds 120 km/u, maar dan gaat het beter. De basis gaat omhoog en er zitten bellen van 4 meter. 20 km na Britstown (het laatste keerpunt), gaat het naar 3500 meter en de grondsnelheid loopt op naar 190 km/u. Het laatste been van 190 km lost zijn belofte in en wordt in één uur en 9 minuten afgelegd. We finishen om even over vijf uur en de gemiddelde snelheid over de 600 km driehoek blijkt uit te komen op 132,5 km/u. Geen supersnelheid natuurlijk, maar toch 11 km/u sneller dan het oude record dat ook op mijn naam stond. Dit betekent een nieuw nederlands record in de 15 meter klasse op de 600 km FAI driehoek.

Morgen wordt zwakker weer verwacht en de records met lage snelheden zijn er nu een beetje uit. Als er niets verandert houden we morgen een rustdag die we kunnen gebruiken voor allerlei kleine werkzaamheden, zoals het in de was zetten van de kist en een aansluiting op het boordnet voor de tweede logger, die tot nu toe, met wisselend succes, alleen op zijn interne batterij werkt.

10 december 2016