24 december. Vanaf Gariepdam onvliegbaar. Regen onweer bewolkt etc, maar voor 25 december is er een venstertje. Daarna ziet het er weer
onvliegbaar uit. We gebruiken deze "rustdag" voor het bijwerken van de administratie en de constructie van een houdertje voor de
Colibri-logger. Die miste bij tijd en wijlen soms een paar minuten het GPS-signaal. Het ding blijkt met het display omhoog te moeten worden gemonteerd
en niet zoals ik het had, op de zijkant. Je moet natuurlijk het manual lezen vóór gebruik en niet pas als er problemen zijn.
Helaas heb ik vaak het geduld niet om die drie procent nuttige informatie die een manual i.h.a. geeft te scheiden van de onzin.
Bij het invullen van de claimformulieren valt het op dat het afstandrecord voor de "vrije 1-3 keerpunt vlucht" in de 15 meter klasse op 1031.35 km staat
en SeeYou (OLC) voor mijn vlucht een afstand van 1039 geeft. Dat type record ontsnapt vaak aan mijn aandacht omdat het sterk aan de OLC doet denken.
Je hoeft alleen maar een declaratie in te dienen en een vrije vlucht te vliegen zonder keerpunten. Die keerpunten mag je er na de vlucht zelf in zetten
en de posities zo gunstig mogelijk bepalen, zodat de gunstigste totale afstand er uit rolt. Tijdens de vlucht had ik daar geen rekening mee gehouden en
na de finishpassage gewoon de remkleppen opengetrokken en geland. Jammer want er had nog best 20 km op zijn OLC's bij gekund.
Desalniettemin, komen we na veel passen en meten, aan een totale afstand voor deze vlucht van 1033.5 km, zodat ook dit record geclaimd kan worden.
In plaats van 4 records voor deze vlucht worden het er vijf.
25 december. Matig maar vliegbaar weer volgens de meteo. De weerkaartjes tonen onweer in het noordoosten en blauwthermiek in het zuidwesten
met daar tussenin een strook met gebiedjes met goede stijgwaarden. De wind zal met 20 km/u uit
het westen waaien, rond 5 uur draaien naar noorwest en wat toenemen. We plannen in deze strook een retourvlucht van 500 km.
Als we die met 160 km/u kunnen vliegen is het een regionaal Afrikaans record. Boven de 149 km/u is het in iedergeval nog een Nederlands
record in de 18 en 15 meter klasse. Vijfhonderd kilometer is een korte afstand die in minder dan 3,5 uur te vliegen is. Het afvliegpunt is Colesberg
en, naar mijn berekening, mijn optimale starttijd 14:30. Voor de sleepstart ziet het er al vreemd uit op het vliegveld. In het noorden
is een muur van zand te zien die elk zicht op wat daar achter gebeurt ontneemt. Na de sleepstart blijkt de thermiek rommelig met veel turbulentie en
kerntjes. Bovendien lijkt het er op dat Colesberg al is opgeslokt door het zand. Bij Colesberg aangekomen is het zicht 5 km en ik besluit direct om 14:00
te starten, omdat ik vrees dat anders mijn startlijn niet meer te bereiken zal zijn. Bij Colesberg is de bovenwind niet west maar oost en ook nog eens 50 km/u
Tien kilometer na de start is de wind weer NW met 35 km/u. Gelukkig kan er wel hele stukken rechtuit gevlogen worden zonder hoogteverlies.
Jammer van de wind want het eerste been gaat helaas niet sneller dan 126 km/u. Terug gaat het met de wind in de rug weliswaar met 189 km/u,
maar dat geeft een totale snelheid van 151,3 km/u. Het lukte gewoon niet om hoog te blijven en laag stijgen oppikken was lastig.
Al met al, geen regionaal record maar wel een nieuw Nederlands record op de 500 km retour in de 15 en 18 meter klasse,
met een snelheid van 151,3 km/u.
Na de finish beginnen de problemen. Ik kan alleen nog de grond zien als ik mijn hoofd tegen de
cockpitkap druk en recht naar beneden probeer te kijken. Thermiek is er richting Gariepdan
vliegveld zo te zien ook niet. Ik roep het veld op, maar daar is de stroom uitgevallen en de batterij geeft nog genoeg kracht voor wat hakkelig gekraak.
Iets dichterbij gaat het beter en Keith zegt dat het landbaar is. Of dat nog zo is als ik bij het veld ben moet je natuurlijk afwachten. Inmiddels
zit ik in een flinke regenbui die gelukkig een beetje stijgen geeft, waardoor ik op een riante hoogte bij het veld aankom. Bij het vliegveld is het droog
en na de landing op baan 10 haal ik door de harde wind, waarop ik me verkijk, de intersectie niet. Gelukkig zit er niemand achter mij en wordt ik vlot
door Brigitte en nog twee helpers van de baan geplukt.
Een wel bestede en leerzame dag. Morgen en overmorgen is het niet vliegbaar volgens de meteo.
26 december 2016
Het tiepwiel is 15 jaar geleden speciaal voor mijn vliegtuig gemaakt. De laatste 10 jaar gebruik ik het met een lege band. Telkens komen behulpzame zweefvliegers me vertellen dat de band plat staat. Vandaag heb ik er wat aan gedaan. De binnenband moest vervangen worden. Niet aan te komen natuurlijk in Gariepdam, maar de chef van de plaatselijke supermarkt had nog een binnenbandje voor een kinderwagen liggen. Ik kreeg het geschonken. Het was iets te klein, maar na wat rekken paste het.
Opa, ondertussen 84 jaar oud, loopt nog volle dagen mee op het vliegveld. Hij sjouwt met kisten en bevestigt tail dolly's alsof het geen moeite kost! Hij had ons goed geholpen en we schonken hem een kerstpakket. Hij lachte breed, maar voor de foto zette hij zijn gezicht in de plooi. Daarna ging het weer van oor tot oor.
Terwijl Keith tevreden toekijkt, verzorgt de sleepvlieger samen met Justin de grill waar twee grote vleesbouten liggen te sudderen.
Een smalle lijn in NW richting waar goede condities te verwachten zijn. De meteo had het erg goed dit keer.
In combinatie met het bovenstaande kaartje, blijkt dat de strook goede thermiek langs de onweersgrens ligt. Altijd lastig te plannen voor een gedeclareerde opdracht, maar op 25 december lag hij goed.