Nog meer records voor de 1000 km FAI driehoek

Door het incident met de gifslang heb ik wat nieuwtjes overgeslagen. Bij het bestuderen van de sportcode van de FAI blijkt dat de KNVvL te weinig afstandsrecords in de recordlijst heeft staan. De FAI maakt onderscheid tussen "vaste driehoek (gedeclareerd, gedeclareerde keerpunten, FAI afmetingen en gesloten traject). Dan is er de 2-3 turnpoint hoek (gedeclareerd, gedeclareerde keerpunten en gesloten traject) en vrije 1-3 turnpointhoek (gedeclareerd maar zonder gedeclareerde turnpoints). Bij de laatste mogen de turnpoints na de vlucht gekozen worden uit de trackpoints en een gesloten traject hoeft het niet te zijn. Mijn 1000 is zowel een FAIdriehoek als een 2-3 tp. hoek, als een vrije 1-3 tp. hoek. Dat betekent dat er nog twee afstandrecords (18m en 15m) bij komen! De teller voor deze vlucht staat inmiddels op 7 records.

De reden voor het slangenincident moet gezocht worden in de extreme regenval op 30 december. Gariepdam lag ver van de buien verwijderd toen Brigitte en ik gingen eten in Greendoors. Wat eigenlijk niemand meer verwachtte gebeurde toch. We zaten heerlijk buiten op het terrasje toen er enkele druppels vielen. Brigitte en ik besloten voor de zekerheid om naar het enige tweepersoons tafeltje dat onder een luifel staat, uit te wijken. Even later brak echter de hel los. Zware donderslagen hagelstenen zo groot als de doorsnee knikkers en een volledig onder water staande omgeving waren het resultaat. De Finnen die ook bij Greendoors aten waren zo vriendelijk om ons met de auto naar huis te brengen, want lopend was het beslist niet te doen geweest. Na dit soort weer waarschuwt Justin altijd voor spinnen en slangen en terecht zo bleek. We willen dit niet nog eens meemaken en daarom heb ik maatregelen genomen die de kans op een herhaling van zo'n incident belangrijk verkleinen. Justin leende mij zijn pikhouweel en een spa, waarmee ik twee gaten in de grond uithakte. Daar werden de betonblokken waar de kist aan vastgebonden wordt in begraven, zodat alleen nog het stalen oog boven de grond uitsteekt. Alle gras rond de kist werd verwijderd. We laten geen emmertjes meer bij de kist staan. Eventuele slangen hebben nu geen stenen meer of emmertjes om onder te kruipen. Het enige dat overblijft is de wielkast van de kist..,daar heeft Justin ooit ook een slang in aangetroffen....

We declareren een 300 km retourvlucht

1 januari. Top meteo voorspelt grote kans op onweer voor het gehele gebied ten noorden en ten westen van Gariepdam. Alleen in het zuidwesten blijft een gebied er vrij van. De thermiek zal laat beginnen, om 5 uur op zijn best zijn en dan zeer snel instorten aldus de voorspelling. Om toch een record te kunnen vliegen besluit ik mijn startpunt 80 km ten zuidwesten van Gariep te nemen en een niet te lange vlucht te plannen. Het wordt een 300 km retour die op 152 km/u staat. Ik laat alle OLC-vliegers voor gaan, start om kwart over twaalf en kom veel te vroeg aan bij mijn 80 km verderop gelegen startpunt. Het is halftwee en mijn optimale starttijd schatte ik halfdrie. Rondhangen bij een startlijn is niks voor mij en dus vliegen we 70 km naar het zuiden en weer terug. Dan is het vijf voor halfdrie. Na wat hoogte verloren te hebben gaan we over de startlijn. Erg hoog starten kan vaak onvoordelig zijn omdat dan ook hoog gefinisht moet worden. Dat kan lastig zijn als de finish ver van de laatste thermiekbel blijkt te liggen. Helaas blijkt het lastig om na de start een bel te vinden die me weer naar 3000 meter brengt. De thermiek is rommelig. Telkens als je denkt een goede bel te hebben valt bij het inzetten van de bocht de variometer terug naar nul. Wel blijkt het mogelijk om een goed pad te vinden waar veel zwak stijgen zit. In iets minder dan een uur ben ik bij het keerpunt. Iets sneller dan 150 km/u dus. Terug met de wind mee komt er nog een schepje boven op de snelheid. Het is prachtig om te zien hoe goed de meteo de locatie van onweersbuien heeft voorspeld. Links van mij, in het noorden zit alles dicht en voor mij ligt de finishlijn exact op de onweersgrens. Met twee handen aan de stuurknuppel racen we op de finish af. De genomen reserve in de laatste bel is wat te veel, maar dat blijkt pas als je bent gefinisht. Kom je een daalgebied tegen, dan ben je maar wat blij dat je die reserve hebt!

Tja, na de finish is het afgelopen met de echte thermiek en moet ik met belletjes van twee meter in de regen mezelf 80 km naar Gariepdam worstelen. Maar, ook daar heb ik groot plezier in. Het is een reuze sport om telkens weer een gaatje te vinden en uiteindelijk het vliegveld te bereiken dat volledig onder dikke wolken en buien in het donker ligt.
Eenmaal op het veld lezen we de loggers uit en!! Het overtreft mijn verwachtingen! honderd drieenzestig en een halve kilometer per uur is het resultaat! Dat betekent dat niet alleen het 15 en 18 meter record gebroken is, maar tevens dat het open klasse record dat op 160 km/u staat er aan moet geloven. Een nieuw Nederlands record in de 15 meter, 18 meter en openklasse op de 300 km retour is het resultaat. Halverwege het seizoen staat de teller nu op 15 records. De recordlijst kleurt behoorlijk blauw.

2 januari 2017