Bezoekje aan Colesberg

Zestien januari gaan we naar Colesberg. Er kan gevlogen worden, maar het is marginaal. We maken er een gezellige winkeldag van. Ook zeventien en achttien januari blijkt het weer niet mee te werken. Ik maak de kist nog wel vliegbereid maar na eindeloos wachten laten we het water weer uit de vleugels lopen en zoeken een terrasje op. De stijgwaarden zijn zwak en buien verstoren ook nog eens de homogeniteit. De 18e vliegt Tjeerd Reitsma vanaf Douglas nog een mooie 750 km driehoek, netjes gedeclareerd en goed voor het FAI 750 diploma. De negentiende januari moet het volgens iedereen toch echt gaan worden. Uitstekend weer zeggen ze.

200 km FAI driehoek

Negentien januari. Het weerkaartje is optimistisch. Maar, als je de kaartjes echt nader bekijkt, zitten er gemene gaten in de thermiekverdeling. Dat geloof ik ook echt wel, want ze bevinden zich precies daar waarvan ik uit ervaring weet dat het slechte gebieden zijn. De richting naar Douglas is geblokkeerd en dat betekent dat er geen grote afstand in zit. Tja....en de korte afstanden staan allemaal op een snelheid in de buurt van de 160 km/u. Top meteo, waar ik de laatste weken weer steeds meer vertrouwen in begin te krijgen, laat ten westen van De Aar een klein gebied zien met echt goede condities Het is passen en meten, maar het lukt om precies in dat gebied een 200 km FAI-driehoek te persen. Een uitdagende opdracht, want in de 15m en 18m klasse staat het record op 158 km/u en in de open klasse op 160. Verder zegt Top-meteo dat de thermiek laat begint en het thermiekkaartje van 17.00 uur geeft in een cirkel van 100 km rond Gariepdam NUL stijgen. Terug zou wel eens een probleem kunnen zijn, maar wie dan leeft die dan zorgt.

We starten om kwart voor één voor de reis naar De Aar en worden vanaf de sleep blij verrast met een bel van 4 meter. Die blijheid schrompelt weer een beetje als blijkt dat de bovenwind 40 km/u uit het westen is. Dat is wel heel erg veel om een record van 160 km/u in te vliegen. De basis is laag, maar Top meteo heeft beloofd dat dat in het opdrachtgebied veel beter is. Ook het stijgen neemt onderweg weer af en er is een dikke afscherming van cirrus, maar als we bij de Aar komen wordt het inderdaad echt goed. Ik start direct op 2000 meter, mis de startlijn bijna, maar het gaat net goed en we belanden vervolgens in een bel van 6 meter. Het lukt daarna om een pad te vinden waar vrijwel rechtuit kan worden gevlogen. Helaas blijkt het keerpunt net verkeerd te liggen maar je moet er nu eenmaal wel heen. Het gaat er met 4 m/s naar beneden en het ronden kost 400 meter.. De snelheid tot het eerste keerpunt blijkt ongeveer 150 km/u geweest te zijn. Niet gek tegen 40 km/u wind! Maar dan.... het tweede been laat een mooie wolkenstraat zien. Die geeft wel twee tot drie meter stijgen, maar niet genoeg om op te draaien en weer aan de wolkenbasis te komen. Het doorsnee stijgen neemt duidelijk af, 5 meter zit er niet meer en ik kan niets anders doen dan proberen door te vliegen op een pad waar zo weinig mogelijk hoogte verloren wordt. De wind is mijn bondgenoot nu en na het ronden van het laatste keerpunt vermoed ik dat de finish zonder draaien precies op de goede hoogte te halen is. De bewolking spreidt uit. Voor de finish ligt een grote zwarte plak, die er uitziet alsof er nog het nodige stijgen onder zit. Het begint met een metertje, zakt terug naar nul, en dan begint het te hozen van de regen. We zakken subiet onder het glijpad en kunnen dus niet naar de finish. Er is nog één strohalm. Rechts van track staat nog een kleine cumul, als die nu nog eens 5 meter geeft.... Helaas het zijn er maar twee, maar ik heb geen keus. Dit gaat tijd kosten. Na 150 meter geklommen te zijn gaat het op naar de vier kilometer verder gelegen finish.

Hoe snel was het? Ik weet het niet precies, want bij de start heb ik pas later de stopwatch gestart. Mijn Ventus heeft nu eenmaal niet die dure super de luxe spullen die na de finish automatisch alle data uitspugen. we moeten dus eerst naar huis om zekerheid te krijgen. Na de finish krijg ik dan toch nog die bel van vijf meter die ik voor de finish zo hard nodig had. en beland op 3000 meter. Het stuk naar het veld is inderdaad niet echt goed, we zitten voortdurend in de schaduw en regen, maar met 40 km/u wind in de rug en 3000 meter hoogte kom je vlot een heel eind. Het wordt één steek van 100 km, met een snelheid van 242 km/u. We landen in de regen, moeten nog 15 minuten in de auto wachten tot de matige onweersbui voorbijgetrokken is en spoeden ons dan naar de kantine om de loggers uit te lezen. Ondanks alle tegenslagjes blijkt het ruimschoots gelukt te zijn. Op een fractie na geven de loggers een gemiddelde snelheid over de 200 km FAI driehoek van 168 km/u! Een nieuw Nederlands record in de 15 meter, 18 meter EN open klasse. Met dank aan Top meteo die deze dag toch erg goed voorspelde en waardoor we van die ene kleine kans optimaal gebruik konden maken. De record-teller staat op 20 op dit moment and (hopelijk) counting...

20 januari 2017