8 januari,het weer lijkt als maar beter te worden! De meteo voorspelt in een zeer groot gebied overal 5,5 meter stijgen.
Zonde om zo'n dag voor een korte opdracht te gebruiken. De eenvoudigst te verbeteren routine is een 900 km driehoek.
15 en 18 meter klasse 125 kmh en open klasse 133 kmh, dus hiervoor een opdracht gemaakt en declaratie ingevuld.
Er werd cumulus verwacht. om 4 minuten over tien startte ik achter de Cessna 182. Het veld ligt op 1273 meter,
het is om die tijd al erg warm (boven de 30 graden) en mijn zweefvliegtuig weegt 525 kg en heeft 15 meter spanwijdte.
Resultaat; met een beetje tailwind heb je dan aan die hele lange betonbaan nauwelijks genoeg en vliegt dan aan het eind op
2 meter over de drempel. Scott, de motorvlieger vliegt dan zo snel mogelijk naar een asphaltweg en klimt in de lengte daarvan uit.
Goed voor de adrealine op de vroege morgen. Vroeg starten is één, maar boven blijven is twee en dat laatste viel
ook al niet mee. Turbulent, 1/5 meter stijgen en 1200 meter basis waren de gegevens waarmee we het moesten doen.
Rond hangen in de buurt van de startlijn en hopen dat de situatie verbetert. Eindelijk, na elf uur ging de basis naar 1500 meter,
Maar de thermiek bleef zwak en blauw. Het werd nu echt tijd om te gaan want anders ben je telaat terug als het tegen zit.
Gestart om 11.17. Het eerste stukje, ik startte op een been, ging 50 km naar het noord oosten. Op het moment van de start was het blauw,
maar om halftwaalf ontstonden op track enkele plukjes. Helaas kleine belletjes, lage basis en een beetje tegenwind. Het schoot niet op.
Na het keerpunt bleek ik 88 kmh over de eerste 50 km te hebben gedaan! Wat nog erger was, was dat de
cumulus erg kort leefde en onbetrouwbaar was. Ik belande in een gebied met 0.5 meter stijgen,
kon op een gegeven moment zelfs helemaal niets meer vinden, vloog iedere wolk aan, maar alles te vergeefs.
Na op 150 meter boven moeder aarde te zijn aangeland had ik het echt gehad. Een half metertje stijgen redde de vlucht, maar uitgraven
en kilometers van track tijdens een recordvlucht? belachelijk!
Alsof iemand de schakelaar had omgezet, ging het opeens beter. Vier meter bellen tot aan de basis (2500 meter) brachten weer wat vaart in
het geheel. Uiteindelijk werd het tweede been, tegen de wind in, met 112 kmh gevlogen. Het derde been was weliswaar behoorlijk goed,
maar de wind had besloten een stukje te draaien. Het tweede been wind tegen, het derde ook! En of dat nog niet genoeg was,
bleek aan het einde van het derde been het keerpunt in de regen te liggen. Het ronden kostte weer erg veel hoogte
en het oppikken van thermiek valt dan niet mee. Op 1000 meter was het zoeken geblazen onder de wolken die 2500 meter hoger stonden en
dat kostte tijd en dat betekent "snelheid". De wind was op het laatste been wel mee.
Uiteindelijk werd gefinished na 6 uur en 55 minuten. Dat leverde een snelheid op
van 131 kmh. Goed voor een nieuw Nederlands record voor de 15 en 18 meterklasse. De open klasse die op 133 kmh stond, lukte dus niet.
Het kan veel sneller, als er wat meer factoren meezitten....
Vandaag 9 januari kan de voorspelling nauwelijks beter. grote gebieden met meer dan 7 m/sec stijgen. Wel onweer, maar volgens de meteo blijft het in het noorwesten droog. Ik heb een 700 km retour gedeclareerd omdat een driehoek moeilijk in te passen is, in het gebied wat onweersvrij blijft. Het duurt helaas lang voordat er genoeg thermiek is om boven te blijven. Als ik rond halftwaalf start gaat het direct naar 2000 meter met 4 m/sec. Ook cumulus verschijnt. Echter alleen in de omgeving van Gariepdam. Mijn startpunt ligt weer 50 km naar het noorden, om bij terugkomst onweer te ontlopen. Bij het startpunt en zover ik kijken kan op track, blijft alles blauw. Pas om één uur start ik, en dan is overal cumulus behalve op track richting Douglas. De wind klopt niet met de voorspelling en is 35 kmh tegen. Basis 1500 meter. ook dat klopt niet met de voorspelling. Tachtig kilometer voor Douglas zie ik plotseling mijn weg versperd door een CB. Na tien kilometer verder gevlogen te hebben, worden dat er vier. Even denk ik er tussen door te vliegen, Maar dan zie ik plotseling overal onweersbuien ontstaan. Geen doorkomen aan dus en ik besluit af te breken. Rechtsomkeerd dus en na even zoeken een bel van vier meter naar 2000 meter. Vijftig kilometer lang, recht uit vliegend, tussen de 2 en 5 meter stijgen! Water er uit en 200 kmh vliegend kom ik op 2000 meter bij Gariepdam. Overal rondom onweer. De meteo zat er weer een beetje naast en ik hoop dat iedereen het gelukt is weer veilig naar huis te komen.
9 januari 2012
Als je met een Nimbus 4 25 knopen crosswind hebt, dan heb je een probleem. Voordat je de grond raakt mag de kist geen zijdelingse snelheid meer hebben. Dat lukt helaas niet altijd en dan is dit het resultaat als je op een verharde baan landt. Gelukkig had Gert een reserve band bij zich, dus het bleef bij wat extra werk.
Het kostte duidelijk kracht om de vast aangeschroefde velg te demomteren, ten einde de band te kunnen wisselen.
Als je geen hamer hebt, maar wel een stuk betonijzer, een lasapparaat en een slijpschijf, dan ligt de oplossing voor de hand. De steel is aan het einde geplet, zodat het ook als breekijzer en bandelichter te gebruiken is.
Als je het handig aanpakt, dan schijn je bij sommige kisten een motor met nog draaiende propellor in te kunnen klappen. De prop was beschadigd aan de uiteinden, maar Philippe staat voor niets en hoopt hem morgen weer klaar te hebben. Uitgebalanceerd en al!
Er worden hier kaphoezen aangeboden, die een metaalachtig uiterlijk hebben. Maximaal reflecterend, waardoor de cockpit koeler blijft in de felle zon. Ze zijn een beetje prijzig en mijn hoes voldoet ook.