Zweefvliegen; records in Zuid-Afrika; Uitdrogende cumulus

Vandaag, twee januari voorspelde de meteo goede thermiek. Helaas niet vlakbij Gariepdam en slechts in Noordelijke en oostelijke richting. Bovendien zou het blauw blijven en de thermiek vroeg ophouden. Een lange vlucht zat er dus niet in en de korte staan in de recordlijst op een aardig hoge snelheid. Voor de zekerheid 4 declaraties klaar gemaakt voor het geval er toch cumulus zou verschijnen. Dan kon ik vlak voor de start de beste opdracht kiezen aan de hand van het zichtbare deel van de lucht. Er kwamen cumuluswolken maar erg laag. Bovendien verdwenen ze even snel als ze kwamen. De temperatuur was hoog. Op het terras van het vliegveld 42 graden celcius in de schaduw. De record plannen heb ik voor vandaag laten varen en de dag verder besteed aan het maken van foto's en het invullen van een aanvraagformulier voor het 200 km retourrecord van gisteren.

3 januari, weerscondities voor een wereldrecord.

Waanzinig goede weersvoorspelling vandaag. Ik heb veel weerkaartjes gezien maar dit slaat alles. Afgezien van een smalle, van oost naar west lopende wolkenband in het zuiden, wordt overal meer dan 5,5 m/sec stijgen werwacht. Noord van Douglas (een plaats 230km NW van Gariepdam) wordt zelfs meer dan 7 m/sec verwacht! Het is mogelijk van verschillende velden een gedetailleerde grafiek op te vragen en Ook die zijn super! Zo verwacht Olifantshoek meer dan 8 meter stijen. De grafiek is echter op die waarde niet berekend en meer dan 8 past er gewoon niet op. Wat nu? Welke opdracht is de moeite waard om onder dergelijke omstandigheden gevlogen te worden. Eigenlijk zou ik ze allemaal wel willen vliegen vandaag. Met 15 meter vleugel zit er zelfs een wereldrecord in! Ik besluit een 1100 FAI driehoek te gaan vliegen. Helaas is dat niet mogelijk zonder een verboden gebied te schenden, maar Martin, de chef, krijgt veel voor elkaar. Dus, keurige 1100 declaratie ingevuld. Voor de zekerheid had ik ook een alternatief nodig voor als dat gebied echt actief was. Besloten werd een 500 FAI driehoek te nemen. Die staat in de open klasse op 165 kmh, Maar dat is simpel te verbeteren onder deze omstandigheden. En dat betekent ook gelijk een wereldrecord, want dat staat op 162kmh voor de 15 meter. Filosoferend over megasnelheden en afstanden reed ik gespannen maar in een opperbeste stemming naar het veld. Water zat nog in de kist dus ik was snel klaar en zag kans de tweede startpositie te veroveren. Helaas kreeg Martin niks voor elkaar zodat het vijfhonderd alternatief de opdracht werd. Die 500 km was gedeclareerd rond Olifantshoek, met als afvliegpunt Douglas. Dus eerst 230 km vliegen naar Douglas, daar starten en finishen en vervolgens weer 230 km terug. Die 500 moest in ongeveer 3 uur, dus ik rekende er op voor 6 uur 's avonds weer op Gariepdam te zijn.
Om halfelf dacht nog niemand aan starten. De voorspelde wolkenband lag inderdaad even tenzuiden van Gariepdam. Wel iets dichterbij dan ik had verwacht, maar daar zou ik geen last van hebben. Ik verzocht om een start, en de nummer 1 trok zich terug, dus het spel begon. Op driehonderd meter achter de sleepkist had ik al voldoende stijgen om te ontkoppelen en met 2 a 3 m/sec ging het naar 1500 meter. Niet gek. Op de grond maakten mijn verrichtingen een klein tumult los, iedereen wilde nu omhoog. Met enige voorzichtigheid begon ik richting Douglas te vliegen, zo vroeg smorgens is Gariepdam vaak beter dan de omgeving en is het dus oppassen geblazen. Het ging echter redelijk vlot, de tegenwind in aanmerking genomen. alleen de basis was nog maar 1500 m maar dat verandert meestal snel op zo'n dag. Een uurtje later was er nog geen stijging van de basis van betekenis, maar de tweede honderd kilometer naar Douglas ging het dan toch eindelijk naar 2000m er was cumulus voorspeld maar die kwam niet. Ook het stijgen was niet meer dan 2,5 meter en de basis ging bij Douglas zelfs weer naar beneden! Ik deed er maar liefst 2,5 uur over om bij Douglas te komen, waar de thermiek steeds zwakker werd. Het bleef blauw. Al te vreden met één metertje stijgen werd mij zelfs dat niet gegund. Dalen zat er wel en zeer uitgebreid. Het kwam er op neer dat ik na Douglas (zonder overigens gestart te zijn) de motor moest starten en met heel veel moeite en zoeken weer wat hoogte kon winnen. De basis zat daar op 1000 meter. Onverrichter zake terug dus en zelfs dat viel nog best tegen. Toen ik landde op Gariepdam bleek vrijwel de gehele vloot alweer aan de touwen te staan. De voorpret was erg leuk, dat wel, maar ik ergerde mij flink aan zo'n onnozel weerbericht. De Duitser die onder het uitten van de kreet:"So ein Kuwatsch" met zijn voeten stampte, begreep ik helemaal!

3 januari 2012