10 december, Het weer blijft belabberd, maar desondanks ga ik toch maar vliegen. Een beetje
oefenen kan natuurlijk ook geen kwaad. Om iets te doen te hebben declareer ik maar een 300 km
FAI driehoek. Het is blauw, bij het startpunt aangekomen dat ten NW van Gariepdam ligt, gaat het niet hoger dan 1500
meter boven de grond. Na een uurtje wachten gestart van 2000 meter. Het lukt om de driehoek met 103 km/u te
vliegen. Eigenlijk was de snelheid iets hoger, maar er moest ook nog 50 km naar Gariepdam gevlogen worden en
daarom draaide ik voor de finish door tot de basis. Het voordeel van dit vluchtje was dat alle apparatuur
gechekt kon worden en tot mijn opluchting functioneert alles perfect.
Grote opwinding vandaag bij onze Duitse buurman. Zijn sportschoenen van 180 Euro zijn gestolen toen hij ze in de tuin
achter het huis had staan. Nu zou ik persoonlijk niet snel 180 Euro uitgeven aan een paar gympjes, maar wat mode betreft
ben ik een dummy. Suzan, onze verhuurster kwam er bij en die kende de truc. Als er wat gejat wordt dan wordt het niet
gelijk meegenomen maar eerst in de buurt verstopt, om het later op een veilig moment op te halen. Suzan liep alle plekjes af en jawel
de sportschoenen kwamen uit een tuinkastje dat een dubbele bodem had. Buurman weer rustig en busines as usual.
Morgen wordt het weer ook niet veel, maar overmorgen wordt het top!
12 december, ten zuiden van Gariepdam wolkenstraten, meer dan 7 m/s stijgen en een basis van 6000 meter. Een
200 km retour moet dan te vliegen zijn met meer dan 200 km/u. Om halfelf smorgens slepen we het zweefvliegtuig welgemoed richting baan 28.
De declaraties zijn getekend de loggers geprogrammeerd, de waterballast zit er in en de verwachtingen zijn hoog gespannen.
We passeren met het vliegtuig de windzak, als een verontrustend tafreel mij in het oog springt. Het sleepviegtuig staat
op het platform, de motorkap ligt er naast en er staan mensen naast wiens hoofd zich in het motorcompartiment bevindt.
Ai, ik heb geen zelfstarter dus een sleepvliegtuig is echt nodig. We stoppen om poolshoogte te nemen en men blijkt optimistisch.
Er is iets met het startrelais en ze hebben het over een condensator. We laten het vliegtuig voor de windzak staan en gaan op
het terras een drankje nuttigen, wachtend op de dingen die komen gaan. Na een uurtje verhuist het sleepvliegtuig naar de hangaar
en er is nog altijd geen schatting van de tijd dat het gefikst zal zijn. Uiteindelijk vraag ik Jason of er een kans in zit dat het
vliegtuig binnen een uur klaar is. Het antwoord: "I dont know" zegt niet veel, maar zijn gezicht des te meer. Ik cancel de dag
ga teleurgesteld terug met de kist naar zijn parkeerplaats, gevolgd door de piloten die ook een sleepvliegtuig nodig hebben en hun kist al aan
het begin van de baan hadden staan. Later blijkt dat mijn opdracht precies goed lag en dat toevallig passerende OLC-vliegers
daar hoge snelheden hadden gehaald. Vroeger had ik de haren uit mijn hoofd getrokken, maar tegenwoordig reageer ik meer gelaten.
Nog afgezien van het feit dat ik die haren ook nog nauwelijks heb.
's Avonds gaan we eten bij het restaurant naast de benzinepomp. Greendoors is een beetje uit de gratie omdat op het moment dat
de toeristen komen voor de feestdagen de prijzen omhooggesmeten worden en, wat nog erger is, de kaart wordt veranderd waardoor
onze favorite maaltijden er niet meer op staan. We ontmoeten aan de etenstafel een Duitser die weet te vertellen dat er die
dag een verbod is uitgevaardigd door de ZA autoriteiten op het vliegen met een Duits geregistreerd vliegtuig.
Er schijnt een Duitser contact gehad te hebben over de radio met de verkeersleiding en er door zijn falende engels zo'n
puinhoop van gemaakt te hebben (er hatte so ein Mist gebaut) dat men het nodig vond om tot
deze drakonische maatregel over te gaan. Nu heb ik dus een Duits geregistreerd vliegtuig....
Hij wist ook nog te vertellen dat Max Leenders een deal met Martin Lessle op Douglas had. Max zorgt voor een grote toeloop van Hollanders en
mag daarom daar gratis vliegen. Of het waar is? geen idee.
13 december, het weer is matig, maar morgen wordt het een 1000 km recorddag als we de meteo mogen geloven.
Het sleepvliegtuig is nog steeds niet gerepareerd, maar men is er wel in geslaagd er mee naar Bloemfontein te vliegen.
Rond 12 uur weten we of er morgen gesleept kan worden. Het vliegverbod voor Duitse vliegtuigen kwam niet tersprake en ik heb er
wijselijk niet naar geinformeerd. Wat betreft de engelse radiotelefonie van sommige Duitsers kan ik de mogelijke bezorgdheid van
de verkeersleiding hier wel een beetje voorstellen. Toen ik tijdens een gesprek hier de uitdrukking: "its all in the game"
liet vallen, moest dit uitgebreid vertaald worden....
Stay tuned. Eh ik bedoel bleibe dran, blijf dit volgen
13 december 2018
Een verontrustend beeld. Helaas was de ongerustheid terecht. Het enige sleepvliegtuig is US
We hadden ons vliegtuig bij de windzak laten staan om af te wachten of het sleepvliegtuig nog op de lijn zou komen. Tijdens deze pauze kwam er een thermiekbel los, die met een draaiende beweging en veel wind gepaard ging. Het vliegtuig en de auto bleven gelukkig staan, maar de windzak ging in de knoop
Een grote Ubocht op het platform staat helaas symbool voor deze mooie dag. Geen sleepkist. Dan houdt alles op..
Er is veel te doen in het vakantieoord dat Gariepdam heet. Raar dat alle Nederlanders zo graag in de woestijn van Douglas zitten dat van hier uit 250 km naar het NW ligt. Toegegeven, voor records vliegen is Douglas veel beter, maar dat doen zo weinig mensen.
Door ervaring wijs. Als de kersttoeristen neerstrijken in Gariepdam dan zijn vaak de simpelse dingen uitverkocht. Dat geldt ook voor het bronwater. Dat heb je echt nodig, want als je ziek wilt worden moet je hier water uit de kraan drinken.
De uitbater met de serveerster achter de tapkast van het restaurant bij de benzinepomp. We hebben het voor het gemak "de garage" gedoopt. Geloof het of niet, ze staan op de foto beiden rechtop!