Honderd km retour

21 december, na twee dagen storm is de wind weer wat geminderd. Het weer geeft aanleiding tot een korte opdracht. De voorspelling is nog altijd 30 tot 40 km/u bovenwind en de thermiekverdeling is erg ongelijk. Om wat te doen te hebben neem ik maar weer die honderd km retour. Een Nederlands bedenksel want de retours bij de FAI beginnen bij de 500 km. Een paar jaar geleden heb ik die afstand een keertje in blauwthermiek gevlogen met 185 km/u. Het moet nu dus sneller. Om elf uur op het veld en dan doet de watermeter het niet. Vermoedelijk is er tijdens het zagen en veilen van een paar dagen geleden een stukje afval in het meganiek gekomen. Een poging het ding op het veld aan de praat te krijgen faalt, maarrr, we hebben een reserve bij ons. De vertraging is daardoor minimaal en de haperende meter gaat in de auto voor de volgende dag als huiswerk. Om 10 uur smorgens is er al thermiek en ook cumulus. Die honderd km kan je natuurlijk een paar keer vliegen, dus ik start wat vroeg rond een uur of één. 4 meter stijgen, maar tussen de wolken geen goed pad te vinden. Het gaat met 6 meter naar beneden. Snelheid 161 km/u. Tweede poging: Na het keerpunt kan ik laag geen goede bel vinden. Afgebroken, derde poging: Dat gaat beter na het keerpunt vrijwel zonder draaien bereikt te hebben vind ik 5 meter geintergreerd en tussen de bellen is er ook minder dalen. Het lijkt te gaan lukken, maar bij de finish kom ik 50 meter hoogte te kort. Er moet nog gedraaid worden, en dat blijkt net 55 sec te lang te hebben geduurd. Snelheid 181 km/u. Ik probeer het nog twee keer maar het wordt niks meer. Het stijgen is 4 meter of minder en de wolkenbasis is voor mijn doel gewoon 1000 meter te laag. Wel kostelijk geammuseerd.

Nogmaals een 700km retour

23 december, na weer een dag van harde wind is het weer goed. Vrijwel geen wind beweert de meteo en het stijgen rond de 4 tot 5 meter. Daarmee moet 144 km/u te vliegen zijn en dat is de snelheid waar het oude record op staat. Het startpunt kies ik ten zuiden van Venterstad, een punt ongeveer 50 km van Gariepdam. De thermiek komt helaas langzaam op gang en met 2 m/s kom ik dan eindelijk bij Venterstad op mijn minimale afvlieghoogte van 2000 m. Om tien voor één over de startlijn en de eerste bel is dan toch 4 meter. Er is geen cumulus, er zit flink dalen en de snelheid blijkt te blijven steken op 120 km/u. Dit ook dankzij de tegenwind van 15 tot 20 km/u. Maar, wie weet, de terugweg gaat vaak aanzienlijk sneller dus we zetten door. Het altijd zo goede gebied bij Douglas laat het vandaag echter afweten. De basis gaat steeds verder omlaag en de thermiek zwakt af tot 2 m/s. Zestig km voor het keerpunt heb ik er genoeg van. De terugweg gaat inderdaad veel sneller, maar niet dusdanig dat ik de lage snelheid van de heenweg voldoende zou hebben kunnen optrekken.

24 december: wolkenloos warm en veel wind. Te veel wind om precies te zijn. Thuis blijven en andere dingen doen is het devies. De watermeter die ik op het veld niet helemaal uit elkaar durfde te halen gaat nu tot op ieder radertje gescheiden keurig in volgorde op tafel. Het blijkt inderdaad een stukje debri te zijn. Een korreltje van 2/10 mm doorsnee. We zijn nog even naar het veld gereden en hebben de analoge watermeter weer vervangen door de digitale en alle banden van kist en tipwiel opgepompt. We zijn er weer klaar voor, laat nu die WR dag maar komen. Morgen zal dat nog niet zijn zegt de meteo. Brigitte en ik wensen iedereen prettige kerstdagen!

23 december 2018