Cumulus met veel water

8 januari: Onweer zegt de meteo. Ik haal een opdracht uit de kast die een track bevat die soms bij onweer erg goed is. De onweerslijn ligt net ten oosten van mijn track en zo'n lijntje kan je soms leuk langsvliegen. Speciaal voor de gelegenheid heb ik een start en keerpunt (het gaat om een 100 km retour) net oost langs het stuwmeer in de Oranjerivier gelegd. Als ik om 20 minuten over één bij het startpunt aankom is er in de verste verte geen bui te bekennen. laat staan onweer. Het is nog te vroeg om te starten dus vlieg ik naast de trackt de opdracht om alles te verkennen. Vooral de basis is veel te laag (2000 meter), maar de meteo heeft beloofd dat dat gaat verbeteren. De bovenwind is variabel en zwak. Gunstig dus. Op mijn terugweg naar het startpunt wordt de thermiek al belangrijk beter en ook de basis gaat wat omhoog. Terug bij het startpunt blijkt echter tot mijn verbazing dat, geheel tegen de voorspelling in, ten westen van het langgerekte meer buien zijn ontstaan. Daar heb ik geen last van als ze maar blijven waar ze zijn. Dat laatste was nu precies wat ze niet deden. Ze besloten het meer over te trekken en belandden precies op mijn track. Inmiddels bouwden zich west van het meer weer nieuwe buien op en die op track schoten door tot middelgrote Cb's met donder en bliksem. Natuurlijk probeerde ik de opdracht te vliegen en tussen de buien door te manoevreren. Dat lukte, maar de snelheid was dusdanig laag (rond de 160 km/u) dat ik niet de moeite nam om te finishen. Terug naar het vliegveld van Gariepdam dus, waar we nog net op tijd de kist voor de aan alle zijden opdoemende buien in de hoezen konden steken. Morgen wordt het veel beter zegt de meteo.

9 januari: Inderdaad, de meteo heeft zijn prognose niet bijgesteld en verwacht langs de Oranjerivier een strook met 7 meter stijgen en 4/8 cumulus. Die wolken zullen wel tussen 2 en 5 uur langzaam uitdrogen. Er is in de verste verte geen regen voorspeld en eindelijk zit de basis een keertje rond de 5000 meter MSL. Ik plan weer een 100 km retour omdat ik daar echt aardigheid in heb gekregen. Bovendien is het weer niet alleen rozegeur en maneschijn. De wind is erg hard. 30 knopen zegt de meteo. Dat laatste geldt niet alleen voor de bovenwind, want ook op het veld is de wind stevig. Baan 33 is tegenwoordig de standaard baan voor de zelfstarters, maar ik besluit daar tussen te gaan staan omdat er op baan 33 minder crosswind staat. Het is mij niet duidelijk waarom de OLC-vliegers nog niet gestart zijn want er staat mooie cumulus aan de hemel. Normaal heb ik van die piloten geen last omdat die vrijwel altijd uren eerder starten. Op baan 33 aangekomen besluiten de vliegtuigen op baan 28, die gesleept moeten worden, om toch ook maar baan 33 te nemen. Voor ze daar echter aankomen zwaaien ze af naar het platform en zetten de kisten aan de touwen. Inmiddels ben ik aan de kop van baan 33 gearriveerd, waar nog een zelfstarter vertrekt en dan is het schluss. De towpilot weigert te vliegen, want het is turbelent en er staat crosswind. mijn tegenwerping dat hij niet bang hoeft te zijn omdat hij mij achter zich heeft slaat helaas niet aan en daar staan we dan. Inmiddels ontstaan er kleine buitjes die even een stofstormpje veroorzaken en mijn vliegtuig nat gooien. Die zijn echter snel voorbij en ik weet onder het zemen van de kist de leiding te overtuigen dat het nu echt wel kan. Helaas moet de sleepkist eerst van het platform gehaald worden en als die aankomt, krijgen we net nog een waterbalet van een tweede cumul over ons heen. Kist weer droog boenen. Dat is de taak van Brigitte want ik zit er al in en Jason helpt gedienstig even mee. Eindelijk, ik hang achter de sleepkist en achter de buitjes is het erg rustig. Dat, afgezien van de bovenwind die op de computer als hoogste waarde 61 km/u neerzet. Bij de startlijn ten zuiden van Norvalspont aangekomen blijken nu ook daar overal buien te ontwikkelen die grote gaten achterlaten in het eens zo goed uitziende opdrachtgebied. Resultaat: teruglopende thermiek en waanzinnig krachtige daalwinden die het vliegen van een hoge snelheid verhinderen. Terug naar het vliegveld kan ik met 250 km/u op de klok geen hoogte verliezen. Het was in ieder geval weer een avontuurlijke dag en niet geschoten is altijd mis. We geven het niet op!

10 januari 2019 11:40 uur