14 januari: Blauw, snoeiheet en 30 km/u wind. In die wind zit vandaag een aardige kans.
Honderdvijftig km zuid van Gariepdam bevindt zich in de hogere luchtlagen een divergentie. Dat betekent dat er op grotere hoogte
een gebrek aan lucht ontstaat, dat van onderen af weer moet worden aangevuld. De meteo weet er geen raad mee. Iedere nieuwe
update van de voorspelling geeft telkens weer een ander beeld. Een lijn met krachtige thermiek maar wel blauw. Dan, geen
noemenswaardig verschil in thermiek, maar wel wolken, ja zelfs onweer! derde voorspelling: toch blauw geen onweer maar wel
hier en daar iets betere thermiek. Ik ben nieuwsgierig, leg een Oost-West georienteerde opdracht precies op die lijn en
ga rond 1 uur op pad richting startlijn. Erg turbulent maar boven de bergen langs baan 33 van het vliegveld gaat het met
3 m/s naar 2000 meter en dat was de laatste goede bel. Eh, nouja, eigenlijk gewoon de laatste bel want het gaat in één
steek naar 400 meter en daar vind ik een nulletje. Nog vervelender is, dat de wind die west had moeten zijn in dit gebied
noordwest is. Bovendien is die wind 45 km/u en dat had hij pas ten zuiden van de divergentie moeten zijn. Daar zou hij zelfs naar
80 km/u gaan volgens de meteo. Ik zit 70 km ten ZO van Gariep en moet ook nog een keer terug. Dat gaat moeilijk worden
zonder thermiek tegen deze wind die alleen maar blijkt toe te nemen terwijl hij 25 tot 30 km/u had moeten zijn.
De turbo kan ik rustig vergeten, daarmee haal je het veld echt niet tegen deze stroming. een tweede detail is dat ik erg
bergachtig gebied in vlieg en de thermiek op 1000 meter ophoudt. Het besluit is niet moeilijk. Terug!!!! Het was erg warm zo laag
en het kostte een uur en tien minuten om weer terug te vliegen. Na een paar leuke luchtfotos gemaakt te hebben van Norvalspont,
nog even door gevlogen naar het NW van Gariep gelegen stuwmeer. Op dat stuk ging het met 3 m/s 25 km lang naar boven. Dat
beloofde met de wind mee op het zelfde traject een topsnelheid te worden, maar op de terugweg was er van die thermiekstraat
alleen nog maar dalen over. Raar weer. Brigitte was blij dat ik redelijk vroeg terug was want het was kokend heet op het
vliegveld. Morgen verwacht de meteo iets beter weer dichter bij huis. We zullen zien..
16 januari Gisteren niet gevlogen. Wolkenloos, heet en basis niet hoog genoeg. Vandaag ziet het er beter uit. Basis hoog,
6 meter stijgen en de wind zwak. Als kers op de taart belooft de meteo in het Noord Oosten ook nog cumulus. Rond halfeen,
vlieg ik na een korte vergadering waarover later meer, achter het sleepvliegtuig. Na ontkoppelen direct 4 meter stijgen en dan
merk ik dat ik vergeten ben om beide loggers aan te zetten. Een vergissing van een Euro of zestig, want helaas moet
er weer geland en opnieuw gestart worden. Heeeel voorzichtig landen, want het water houd ik er in strijd met de voorschriften in.
Brigitte had zich al in de gazebo genesteld en komt, door de helpers opgetrommeld, verbaasd aan zetten. Een half uurtje later zijn
we dan onderweg naar het noordwesten. De thermiek is erg goed, meer dan 5 meter. Het startpunt ligt precies op
de scheiding van blauw en cumulus. Het is nog vroeg, maar deze 100 km retour is een paar keer te vliegen dus voor de aardigheid
start ik en het eerste stuk gaat prima. Het stijgen naar het Oosten is weliswaar slechts 3 meter, maar dalen is er ook niet.
Als ik finish heb ik 180 km/u gevlogen en ik heb iets meer dan 190 nodig. Bemoedigend! Terug bij de startlijn blijken de
wolken bijna 10 km naar het Oosten te zijn opgeschoven. Na de start 6 meter dalen, of meer want dat is aanslag.
Na tien km 600 meter kwijt. Terug en nog eens starten. Nu gaat het beter, maar nu gaat het bij de finish mis met de zelfde
hoeveelheid dalen en ik finish daardoor te laag. Wel 188 km/u. Nu is de wolkenlijn nog verder opgeschoven en het is vijf uur.
Het is mooi geweest en ik vlieg terug naar het veld. De laatste landing van dit seizoen. Niet met opzet maar het lijkt er wel op.
Tijdens het watervullen kwamen Gunter van Versbach, Astrid Rohberg en Jason Aadriaan, een zware delegatie,
mij vertellen dat
het sleepvliegtuig niet de 20e maar de 16e januari al vertrekt. Vandaag dus. We moeten voor de komende twee weken derhalve
maar een andere hobby zoeken. Ik ben de enige niet, want de Tsjechen met hun JS1 TJ kunnen ook hun verdere verblijf in
de bibliotheek doorbrengen. Wat doe je er aan? Ik heb gezegd dat ik erg teleurgesteld was. Als er geen oplossing komt
dan heb ik dit seizoen 19 dagen niet kunnen vliegen omdat er geen startcapaciteit aan wezig was op Gariepdam.
18 januari 2019 16:25 uur
Lichte opwinding tijdens het starten op 14 januari. De 2A krijgt een pruttelende motor tijdens de zelfstart en ziet nog kans om met uitgeklapte motor op baan 33 te landen
Jo Siegler, een orthopedisch chirurg en Rob Reutte, de man die de hoogteroerpennen voor Manfred zijn ventus verving, in gesprek tijdens de barbeque. Jo, die altijd met een Glasflugel kist zonder motor rond vloog heeft deze ingeruild dit jaar voor een gemotoriseerde tweezitter. Hij was de stress en problemen van buitenlanden in Afrika beu.
Een luchtfoto van het ten zuidwesten van Gariepdam gelegen Norvalspont. Duidelijk te zien zijn de spoorbrug en de autobrug met één rijstrook, over de Oranjerivier. Rechts van de rivier net achter de groene cirkels ligt Washbank lodge waar we wel eens gaan eten
Dit naambordjebij een boerderij tussen Gariepdam en Colesberg viel me op en we stopten om een foto te maken. Het gaat hier vermoedelijk om één van de nazaten van de man die het pontje over de oranjerivier beheerde op de weg van Gariepdam naar Colesberg.