Erg lange vluchten zijn niet mijn favoriet. Het moet snel gaan. Op 28 december gaf de meteo een uitgestrekt gebied met goed stijgen. Om dat optiaal te benutten declareerde ik een 800 km FAI driehoek (record staat op 137 km/u). Ik startte al om halfelf en wachtte tot halftwaalf wat gelet op de thermiek mijn optimale starttijd zou moeten zijn. Na honderd km vliegen werd het blauw en het ging het hele eerste been van 345 km niet hoger dan 2000 meter boven terrein (op één uitzondering na). Noord van Douglas ging het één keer met een goede bel naar 3000 meter, maar daarna was het weer 2000 wat de klok sloeg. Althans boven Gariep niveau. Noord van Douglas is het terrein echter veel hoger zodat ik steeds lager boven de grond kwam te zitten. Tot overmaat van ramp werd de thermiek ook steeds slechter. Soms niet meer dan 1,5 m/sec. Na het ronden van het keerpunt, dat tegen een zwakke wind in met een gemiddelde van 110 km/u bereikt werd, besloot ik af te breken. De meteo had voorspeld dat het rond vijf uur echt afgelopen zou zijn met de thermiek rond Gariepdam. Noord van Douglas liep het echter om 3 uur al fors terug, zodat ik er even aan twijfelde of ik Gariepdam nog zou halen. Dat viel gelukkig mee, omdat het naar het zuiden steeds beter werd en in de buurt van Gariep zelfs erg goed. Honderd km van Gariepdam begonnen de cumulus wolken met uitstekende stijgwaarden weer de weg te wijzen. Uiteindelijk 7 uren en 25 minuten gevlogen. Niets voor mij. Morgen een korte opdracht
Zo ging dat vandaag (29 december). Niemand is (kon) gaan vliegen. Om halfelf smorgens weerklonken de eerste donderslagen, die zowaar
werden gevolgd door hagelbuien. Ik ben veel in Afrika geweest maar het blijft telkens een verrassing om hier natuurijs
tegen te komen. De hoeveelheid water die vandaag naar beneden kwam zette grote delen van het vliegveld blank. De donderbui had
naar schatting de afmeting van Nederland. Het vliegtuig staat weliswaar buiten, maar wel op een hoger gelegen gedeelte.
Rondom stond water en om het te bereiken moesten we een doorwaadbare plaats zoeken. Alles bleek onder de hoezen kurk droog.
(30 december 2013) Wegkomen was er vanaf Gariepdam gisteren dus niet bij. Honderd kilometer hier vandaan lag het anders.
Daar voorspelde de meteo extreem goede condities en daar maakten de vliegers van Douglas dankbaar gebruik van. Uiteindelijk blijkt
dat die condities weer lang niet zo goed waren als ons werd voorgespiegeld. Geen 5000 meter basis maar 3000 en meer dan zes meter
stijgen kwam ook niet echt voor. Toch wisten twee Nederlanders van af Douglas een
781 km driehoek te vliegen op z'n OLCs.
De bedoeling was echter om een 1000 km retour te vliegen, maar die aspiraties moesten al na 173 km opgegeven worden omdat het onweer
dat Gariepdam zo stoorde ook hen parten speelde en hun keerpunt verzwolg. Grappig was, dat de heren een retour declareerden met de start op een been.
Dat zou geen geldig retour zijn geweest, want een retour betekent dat je de halve afstand van je startpunt weg vliegt en daarna terugkeert.
Dat zou iemand die in de CW&S zit en andere functies bij de KNVvL bekleedt moeten weten.
30 december 2013
Als eerste aan de baan om een vroege start te verzekeren
Als je als eerste smorgens naar de kop van de baan rijdt, dan zie je hier de vreemdste kostgangers. Deze leguaan sjokte moeizaam over de baan, vluchtte in eerste instantie voor onze naderende auto, en besloot uiteindelijk te doen alsof hij dood was. Dat was erg aardig van hem, want dat leverde deze leuke foto op!
Keith met hond en laserpointer geeft tijdens de briefing van 29 december de bijzonderheden voor de weersverwachting.
Hij begon met de mededeling dat we de presentatie niet voor de realiteit moesten aanzien. .
Het kaartje van 29 december met de voorspelling betreffende de onweerskansen. Een mooie uitgestrekte (trog)lijn NW-ZO
waar mogelijk langs gevlogen kon worden. Helaas is het lastig een declaratie voor een retour te maken die er niet te dicht bij
en evenmin te ver af ligt...