We vliegen weer een 500 FAI driehoek

Zoals ik gisteren al schreef, "morgen proberen we het weer", zo gezegd zo gedaan. Het weerbericht is vrijwel exact gelijk aan dat van gisteren. Voor de opdracht neem ik ook de zelfde driehoek en ook het weer zelf lijkt exact op dat van gisteren. Zelfs de bui naast het vliegveld ontwikkeld zich weer op de zelfde plek. Er is wel één significant verschil, alles gebeurt 40 minuten later en de thermiek is duidelijk zwakker. Maar, er ontstaan in het opdrachtgebied nauwelijks buien.

Om 20 minuten over één gaan we over de startlijn. De snelheid ligt iets lager dan gisteren, maar het laatste been is bepalend voor de uitkomst. Na het laatste keerpunt kom ik tot de conclusie dat er nog een heel klein kansje inzit om het WR te breken. Het gaat echter steeds moeizamer en de benodigde 163 km/u zijn uiteindelijk niet meer te halen. Dan, 30 km voor de finish, gaat het echt mis... Geen enkele wolk geeft nog meer dan 2 meter. Het laatste gedeelte voor de finish is geheel blauw, maar daarvóór staat nog een goed uitziende wolk. Daar zet ik mijn zinnen op, vlieg er heen en vind 6 meter dalen. Nu heb ik wel een beter uitzich op de laatste 20 km en zie dat het blauwe gat te wijten is aan een mega-onweersbui. Waar het finishpunt half in ligt. Eén klein waasje voor de finish geeft nog 2 meter stijgen. Omdat de laatste "negatieve bel" me naar 1000 meter had geblazen, moet ik, net als gisteren weer 700 meter klimmen voordat er gefinished kan worden... Na tweehonderd meter gestegen te zijn lost het waasje op en het stijgen is weg. Precies de zelfde situatie als gisteren... Het zal toch niet waar wezen. Waterkranen open, want snelheid is niet meer belangrijk, hoogte winnen wel. De enige kans, negentig graden uit de flank en naar de bui. Het is riskant, want vaak moet je ver vliegen en veel zoeken onder die omstandigheden. Het geluk is met mij want ik tref een bel van 4 meter die me vlot naar 1900 meter brengt. Gefinished op 1800 meter met een snelheid van toch nog 150 km/u... Net als gisteren, maar nu niet te laag. Geen wereld record en ook veel langzamer door alle pech bij het finishen, maar altijd nog twee riante Nederlandse records in de 15 en 18 meterklasse op de 500 km FAI driehoek.

Het wereldrecord zweefvliegen op de 1000 km FAI driehoek

Het wereldrecord op de 1000 km FAI driehoek staat in de 15 meterklasse op ongeveer 144 km/u. Die afstand probeer ik niet graag, omdat het een hele zit is. Maar de meteo geeft voor vandaag 17 januari 2014 de ideale dag. Redelijk vroeg thermiekbegin, het gehele gebied west en noordwest van Gariep 5 meter stijgen en een niet al te harde wind op grotere hoogten. Alleen bij Douglas wordt het volgens dit instituut wat te goed zodat er rekening met onweer moet worden gehouden. Volgens de meteo wordt het echter de 18de nóg beter en zonder onweer. Beter om vandaag dan maar een wat kortere afstand te vliegen en morgen die "1000". Keith is dat echter niet met me eens en zegt dat Douglas onweervrij blijft. In Keith zijn mening heb ik meer vertrouwen en declareer toch die "duizend".

De startlijn weet ik op 1700 meter om halftwaalf te passeren en dan blijkt hoe verschrikkelijk goed het weer eigenlijk wel is. Vijf meter stijgen 2500 basis, goed te centreren bellen etc.. Op het eerste been bij het passeren van Douglas heb ik zelfs 7,2 meter geintergreerd naar 3500m! Geen spoor van overontwikkeling. De snelheid op het eerste been is 145 km/u en op het tweede been wordt het nóg beter. Een flink stuk kan ik met 4 tot 6 meter stijgen onder een wolkenstraat die precies op track ligt, rechtuit blijven vliegen! Een betere dag kan ik me niet heugen. De snelheid tegen de wind in, ligt op 148 km/u. Nog maar 460 km en het is pas drie uur! We stevenen op een verbetering van het wereldrecord af met meer dan 10 km/u. En,... dan, is het uit, afgelopen, voorbij, dood, geen thermiek meer. Een dikke laag bovenbewolking heeft zich over de zuidwest punt van de driehoek geschoven. Van 3500 meter glij ik uit naar 1500 meter, zonder meer dan 2 meter aan te treffen. Richting keerpunt ziet het er alleen maar slechter uit. Weinig zin om 100 km voor Carnavon, laag, de motor te moeten starten. Die turbo doet niet veel in deze hitte en op deze hoogten. We breken af, zien kans om nog de driehonderd km naar huis zwevend te overwinnen en landen na bijna 7 uur vliegen om kwart voor zes op Gariepdam.

Geen enkel meteomodel had dit voorzien. Als er nog een later leven is, dan kom ik terug als meteoroloog. Dan kan je iedere dag de grootste onzin verkondigen en desondanks elke avond weer tevreden met je salaris huiswaards keren....

18 januari 2014