Gele slangen, zo noemen ze ze hier en ze worden dagelijks door zweefvliegers waargenomen.
Het tot nu toe enige slachtoffer: een jonge haas of konijn (zie foto). Keith, de chef hier, rijdt iedere morgen
met zijn buggy S bochten door het gras om ze weg te jagen.
Vandaag 14 december is de voorspelling beter dat gisteren. Het ziet er alleen veel minder goed uit. Volgens de metoffice,
ligt het weer met 5 meter bellen ongeveer 40 km noordoost van Gariepdam. In dat gedeelte zette ik een 200 km retour uit.
Vanaf het vliegveld was dat gebied te over zien en omdat het lang duurde voordat er cumulus ontstond, heb ik braaf gewacht.
Om één uur moest het er van komen. Vliegend naar het startpunt kreeg ik de indruk dat de meteo per ongeluk
het negatief van het thermiekkaartje had afgedrukt. Overal cumulus, maar mijn opdracht lag precies in het enige blauwe gat.
Dat 200 km retourrecord staat op 157 km/u. weinig zin om onder deze omstandigheden te gaan starten, maar ik deed het toch.
Gewoon in het blauw rechtstreeks naar het keerpunt en de kist bleef vrijwel op hoogte door een kennelijk (onzichtbaar) thermiek straatje.
Na zo'n 80 km ontstonden er wolkjes die rond de 4 meter stijgen gaven. Bij het keerpunt was de snelheid 150 km/u.
Klinkt leuk, maar dat was met de wind mee. Terug liep het ook nog eens volledig uit de hand. overal dalen en een
sporadisch plukje gaf 2,5m/sec. Daar kwam ik niet voor naar Afrika. Afbreken en terug naar Gariepdam waar ten zuiden
en ten westen van het veld zich schitterende cumulusstraten presenteerden. Jammer, maar de opdracht kon nauwelijks
slechter gelegen hebben vandaag.
Thuis nog even geprobeerd of ik files naar de OLC kan laden. Dat lukte tot nu toe niet. Nu, nadat ik de FLARM een update heb
gegeven, blijkt ook dat probleempje te zijn opgelost.
Tenminste, dat zegt de meteo. Het is 15 december. Er staat wel veel wind. We wachten af. Als er goed uitziende cumulus verschijnt,
dan gaan we het proberen. Het begint te stormen in Gariepdam, wel leuke cumulusvelden in het westen, maar daar
geeft de meteo maximaal 3 meter. Toch eerst 250 km naar Douglas vliegen en daar iets proberen? Ik heb er niet veel vertrouwen in
dat er echt snel gevlogen kan worden en houd het voor gezien. Achteraf blijken Lodewijk de Beukelaar en Hans Wisselink,
vliegend vanaf Douglas, in dat gebied met de UFO een 600 retour te hebben gedeclareerd. Resultaat 97 km/u.
Dat zegt me wel genoeg over de recordmogelijkheden van deze dag.
Zeventien december, de meteo voorspelt erg goed zweefvliegweer. Vanaf Gariepdam waar men stijgwaarden van ongeveer 4 meter verwacht, lopen volgens het kaartje de condities gestaag op, om ten noorden van Douglas rond de 7 m/sec aan te geven. Omdat het gebied behoorlijk groot is, zou het jammer zijn om zo'n dag aan een retour te "verspillen". Een driehoek dus, maar het plannen daarvan valt niet mee. Noord van Gariep bevinden zich de vliegvelden van Kimberley en Bloemfontein. Verder is er nog een omstandigheid waarmee we rekening moeten houden en dat is het feit dat noord van Douglas de basis richting 4000 meter gaat. Fantastisch natuurlijk, maar op die hoogte geeft de meteo een westen wind van rond de 60 km/u. Het ligt daarom voor de hand het eerste been naar het westen te kiezen, waar door de veel lagere basis met veel minder tegenwind te rekenen is. De twee andere benen van de driehoek, waarin dan die hoge basis ligt, verheugen zich op deze wijze in een meewindcomponent. De grote vraag is dan wel:"hoe snel kan het eerste been relatief laag tegen de wind in gevlogen worden"? Ik besluit het er op te wagen en declareer de driehoek: Springfontein-vliegveld Wilnel-punt NW van Griquestad-Springfontein, 813 km. Op het vliegveld aangekomen, bleek de bedrijvigheid al maximaal. Keith had mijn gevulde zuurstoffles klaarliggen en ondertekende de declaratie. Vliegtuig werd tot maximaal startgewicht met water afgetankt. Ondanks het feit dat ik erg vroeg was bleek ik achter de OLC vliegers de laatste in de rij. Dat was niet echt een probleem want het zijn maar 5 kisten, maar wat me meer zorgen baarde was de aanblik van de lucht. Die was blauw met boven de bergen erg laag hangende breed uitgedijde cumulus wolken. Tja, als je een 800 km wilt vliegen, is het wel fijn als je rond 12 uur over de startlijn kan gaan. Takeoff is dan uiterlijk kwart over elf. Om kwart voor elf, het moment waarop de meteo 2,5m/sec verwachtte, begon de meute te starten en zag kans op ongeveer 500 meter te blijven hangen. Toen ik een half uur later aan de beurt was, was het duidelijk beter en ik steeg vlot naar 1000 meter. Wel vreemd dat er een DUO terug kwam, en op een metertje stijgen ging hangen..... Op naar de startlijn dus, maar.....dat viel effe tegen! Geen enkele wolk deed het en na 20 km moest ik de motor starten. Terug richting vliegveld kwam dan plotseling een bel van 4,5 m/sec. Na het nodige gehannis om een goede start te bewerkstelligen, gingen we eindelijk om 12.20 uur op pad. Het viel niet mee. Er zat weliswaar 4 tot 5 meter stijgen, maar het was moeilijk te vinden, de bellen zaten ver uit elkaar, met veel dalen er tussen. Na driehonderd kilometer, bij het eerste keerpunt, had ik, tegen de wind in, een snelheid van 128 km/uur. Niet slecht, riant zelfs, want gezien de voorspelling moest er ruimschoots meer dan 160 km/u gevlogen kunnen worden op de volgende twee stretches.... Inplaats van dat de wolkenbasis omhoog ging, ging hij eerder juist omlaag. Het stijgen nam ook af en de cumulus maakte plaats voor een groot blauw gat. Vóór mij brandde op de grond een vuurtje. De rook spreide zich op een zekere hoogte uit, tegen een inversie waar ik nog boven op keek. Tja, behalve dat onder die omstandigheden een record er niet in zit, begon ik me zorgen te maken dat ik Gariepdam niet meer zou bereiken als ik verder zou vliegen. Tachtig kilometer na het eerste keerpunt brak ik af en dat bleek niet te vroeg. Voor het noordwestelijk gedeelte van de opdracht was het meteokaartje helaas wat al te optimistisch.
18 december 2013
Deze haas was, naar later bleek door een slang gebeten en had nog kans gezien om zich naar de parkeerplaats van mijn kist te slepen waar hij geleund tegen het bokje van de vleugel de geest gaf. Justin was zo vriendelijk het dier een heel eind verder in het strueel te leggen. Er zijn al een behoorlijk aantal slangen gespot dit seizoen en ze zijn uiterst giftig...
Keith schreef niet zonder enige trots dit lijstje van aanwezige nationaliteiten op het briefing board. Gariepdam wordt zonder enige twijfel internationaal gewaardeerd!
Deze helicopter was even het spoor bijster. Wilde landen naast de windzak, dat mocht niet, omcirkelde op een metertje of vijf mijn kist die we net met water aan het vullen waren, om vervolgens een 100 meter verder de bodem te beroeren. Tijdens deze manoeuvre bedacht ik me dat er een leuke foto in zat. Helaas had Brigitte het fototoestel uit bezorgdheid voor de felle zon, ergens in een tas weggestopt. Paniek.... en... net te laat...
De thermiekkaart van 17 december.
De wolkenbasis van 17 december.
Al zijn we er voor ons doen vroeg bij, een plekje op de baan was niet meer vrij. Let ook op de cumuluswolken boven de bergen. Een vreemd verschijnsel hier zo vroeg op de dag.
De opdracht. Het rechter punt is Springfontein (start en Finish) het linker keerpunt is Wilnel en het bovenste keerpunt Griquestad.
Justin helpt iedereen efficient de lucht in. Iedere dag weer...