Veertien december. De windsterkte is zelfs in de supermarkt het gesprek van de dag. Ook de schade die een
windhoos aangericht heeft in de nabijheid, passeert de revu. De voorspellingen, worden echter gustiger.
De bovenwind is vandaag al gehalveerd en morgen gaat hij zelfs terug naar 20 km/u volgens de meteo..
Vandaag is de convectie hoogte echter bedroevend laag en de thermiek niet meer dan 2m/sec. Ook dat zal
morgen verbeteren naar 3 tot 4 meter. Fingers crossed...
Vijftien december. Het weer ziet er iets beter uit. Matige thermiek, maar weinig wind. We plannen een 900 retour.
Die is nog nooit gevlogen, dus als je rond komt, is het ook gelijk een record. Tijdens het vullen van het
watertankje in de staart loopt het water er gelijk weer uit. Het lukt niet het probleem onder controle te krijgen, dus ik haal
maar weer het richtingsroer er af. Het blijkt dit keer een verkeerde bevestiging van de kabel aan het kraantje te zijn.
Foutje van mij van enkele dagen geleden toen de zaak ook lekte. Marcel, de sleepvlieger komt helpen en om 12 uur is
de klus weer geklaard. Het weer valt tegen dus we gaan voor morgen waarvoor de meteo grote plannen mogelijk acht.
16 december. De meteo weet het even niet meer en geeft drie op eenvolgende voorspellingen af die nogal veel verschillen.
Er bevindt zich een smalle strook met zeer goede condities van Gariepdam tot ver voorbij Douglas en de wind is zwak.
Vreemd genoeg is er een 8/8 overcast van cirrus met enkele kleine opklaringen. Uit de meteo berichten maak ik op dat die zal oplossen.
Ik trek de stoute schoenen aan en declareer een retour van 1000 km in NW richting. We maken alles vroeg in orde en staan als eerste
op baan 33. Marcel komt vragen hoelaat ik wil starten en we geven 11:00 als ideale tijd. Dan komt de rest van de Gariepcrew
met verhuur kisten die allen voor mij op de baan worden gezet. Geen nood verzekert men mij want het zijn zelfstarters en die zijn voor
11:00 al gestart. De sleepkabel, die bij mij altijd lastig te bevestigen is, haak ik samen met Brigitte aan de neushaak.
Kom eens kijken Jan,..... Brigitte ontdekt dat de handgreep van de ontkoppelkabel nog maar met twee strengen vast zit. de rest is
door vermoeidheid gebroken. Geen tijd om het op te lossen. Voorzichtig ontkoppelen maar. Dan is het 11:00, er is één
zelfstarter gestart, de andere heeft zich aan de kant geschoven, alleen de ASH25 met twee Fransen staat nog voor mij en die hebben
hulp nodig van het sleepvliegtuig. Vijf over elf inmiddels. Dit was niet de afspraak. De Fransen willen mijn sleep kabel hebben, maar ik
leg uit dat ze de baan vrij moeten maken. De Gariepcrew komt er aan te pas. Ze willen eerst de ASH25 starten. Geen punt. Ik leg uit dat die
ASH25 aan de kant gaat, zo niet, cancel ik voor vandaag de dag want dan wordt het mij telaat. Het effect is, dat de Fransen met de chutes op de
rug, overhaast de baan vrij maken en ik op 600 meter door Marcel wordt afgezet. We vinden 3 meter stijgen en zien kans om om 11:20
op 1500 meter over de startlijn te gaan. Dan wordt de lucht angstaanjagend rustig. Ik vrees dat de eerste bel gelijk de laatste was en koers aan op
een klein gebiedje waar de zon nog schijnt, ongeveer 30 graden van track. Op 700 meter begint het te rommelen en ik vind 2 meter stijgen,
dat helaas op 1200 meter al weer ophoudt. De wind is veel sterker dan voorspeld en heb ik recht tegen. Na een uur vliegen is er 55 km afgelegd.
Toch maar doorvliegen dit keer en eenmaal aangekomen bij het beruchte zwakke weersgebied ten zuiden van Douglas, verandert het weer drastisch.
Er ontstaan overal cumuli onder de afscherming, die 4 tot 5 meter stijgen geven. Na 265 km is de gemiddelde snelheid opgelopen naar 103 km/u.
Er zit dus nog een kans in!? Nou, vergeet het maar. De cumuli zijn weg, de lucht wordt weer rustig en de overcast dikker en dikker.
Op 700 meter vind ik nog een 2 meter belletje en draai om. Terug naar Gariep gaat het met de wind in de rug probleemloos en snel.
Ten zuiden van Gariep vlieg ik nog een zeer snel rondje en land netjes voor dat de dreigende buien het vliegveld insluiten.
Raar weer! Het vluchtje levert op de OLC
nog wel de eerste plaats op, maar 1000 km zat er niet in. Niet geschoten is altijd mis zullen we maar zeggen.
17 december. Lage basis onweer, matige thermiek. Niet gevlogen. Morgen en overmorgen ziet het niet beter uit. Oja, de wind was
ik nog vergeten. Die is op 4000m MSl 80 km/u... We hopen maar dat het nog wat wordt voordat in januari de regentijd begint.
18 december 2017
Zestien december. Brigitte wandelt naar de JR met de declaratie voor de 1000km retour, die ze heeft laten tekenen
Nog twee strengen van de zes zitten vast aan de handgreep van de ontkoppelingskabel. Goede raad is duur. Waar haal je in Afrika zo snel een nieuwe kabel vandaan? Bovendien heb ik geen tekening van de complete constructie van het ontkoppelsysteen. Mijn vliegtuig heeft een neus en zwaartepuntshaak die beiden door deze kabel bediend worden. We bedenken een Afrikaanse oplossing.
We kopen bij greendoors een accuklem voor 1 Euro
En dat is dan de oplossing. De accupoolklem fungeert als handgreep en de andere zijde, waar normaal de stroomkabel van de accu wordt bevestigd, gebruiken we als klem voor de staalkabel. We vragen geen "minor change" aan. Het mág allemaal vast niet, maar het kán wel.
Zeventien december, geen vliegdag. We klussen nog wat aan de ontkoppelkabel, terwijl het vliegveld in alle richtingen omsloten wordt door geweldige onweersbuien
Tijdens één van onze avondwandelingen in het dorp kwamen we langs dit pensionnetje met een wel zeer orginele naam..