Achttien december. Het weer is voor vliegen niet veel zaaks, dus gaan we bij de garage in Norvals Pont langs omdat
we bang zijn dat de trekhaak die ze daar aan het begin van ons verblijf er onder hadden gezet, er nu spontaan onderuit zal vallen.
De chef is een andere auto ophalen dus we wachten. Er komt een man met een oude Toyota aanrijden die een heel waterspoor achter zich laat.
Waar ze hier in Afrika mee rondrijden, zijn voertuigen die ze in Europa op de sloop niet willen hebben. Na wat rondjes te hebben gelopen
komt de chef met een ander wrak aangereden. Hij sleept niet, maar duwt met een stang het kapotte voertuig voort. Zeer apart.
Ik dacht dat het een questie zou zijn van wat bouten aandraaien, maar het probleem blijkt vele malen groter. Er wordt weer een
kompleet niewe trekstang geconstrueerd en er zijn twee man anderhalf uur bezig met boren zagen en lassen voordat de trekhaak
gemonteerd kan worden. Klaar meneer! Wat kost het? Eh, niets, want we hadden het kennelijk de eerste keer niet goed gedaan....
Zit wat in natuurlijk, maar ik betaal toch maar nog een keer het orginele bedrag van 13 Euro (200 Rand). Niemand werkt voor niks
en zo duur was het nu ook weer niet. Iedereen blij en ze hopen dat we weer eens terug komen.
Tsja, hoe klantvriendelijk is LX. De Colibri logger deugt gewoon niet. Als je een task ingeeft met bijvoorbeeld de notepad++ tekstverwerker, dan heb je kans dat die task niet in de loggerfile komt of, al even erg, de logger stopt met loggen ergens halverwege de vlucht. Dat is natuurlijk een blunder in de firmware (het programma wat in het hart van de loggercomputer wordt uitgevoerd). Als de logger de task accepteert, dan moet natuurlijk daarna niets meer mis kunnen gaan. Slecht programmeerwerk dus. Ik gebruik nu altijd gewoon notepad en er gaat niets meer fout. Tot enkele dagen geleden Seeyou mij halverwege de vlucht een buitenlanding gaf en daarna niets van de daarna gevolgde track. De verkoper van de logger in ZuidAfrika stuurde de file naar LX en kreeg te horen dat ze niet wisten wat er gebeurd was en dat de logger gewoon gestopt was met loggen. Een "glitch" zeiden ze, een kromme volt. Natuurlijk had ik de file zelf ook bekeken in een tekstverwerker en vastgesteld dat het antwoord van LX een leugen was. Dat weten ze zelf ook wel natuurlijk. De logger had gewoon tot het einde van de vlucht gelogd en de totale vluchtduur werd netjes weergegeven. Het enige wat fout ging, was dat de logger na een zeker punt, tot en met het einde van de vlucht, de zelfde positie en tijd had gelogd. Kennelijk had de GPSontvanger opgehouden met functioneren. Toen ik dat schreef, leek het LX plotseling in de GPS te zitten. Peter How in Gariepdam kan die GPSontvanger uitwisselen, maar LX vroeg zich af hoe de GPS in ZA te krijgen was zonder de verzendkosten! Mijn vraag was toen weer, wie die kosten volgens hen moet betalen.... Dat werd beantwoord met een vraag van LX, of ik toevallig weet wie er de komende dagen naar Gariepdam komt vanuit Europa die ze de GPS mee kunnen geven. Zo iemand heb ik gevonden, dus LX is goedkoop uit.
20 december. Goed weer ten noorden van Douglas zegt de voorspelling en matig tussen Gariep en Douglas. We declareren een 900 km retour en starten om 11:00. Het blijkt niet mogelijk om boven te blijven. Eerst 10 minuten de motor geprobeerd en daarna 0.2 m/sec stijgen tot 600 meter. Dat plafond loopt langzaam op en ik zie kans om rond 12:00 op 800 meter over de startlijn te gaan. Daarna op 0,5 m/sec zeer langzaam op track. Het is zeer ongelijk verdeeld. grote stukken met 1 meter stijgen afgewisseld door stukken met 4 meter stijgen. Bij Douglas aangekomen zou het beter moeten worden en er zou ook cumulus moeten verschijnen. Dat laatste klopt, maar die geven stuk voor stuk 1 m/sec stijgen. Zinloos allemaal en om kwart over drie keer ik maar om. Het weer zou beter moeten zijn, maar het is veel slechter. Steeds lager en met zwakke thermiek start ik op 500 meter op een afstand van 66 km van Gariep de motor. Onzeker of de brandstof rijkt om Gariep te halen. Een voordeel is dat het koud is, en de motor veel beter presteert dan gewoonlijk in Afrika. Dan vind ik toch nog een belletje van 1 m/sec dat zelfs 2m/sec wordt. Thuis zonder veel benzineverbruik dus. Zeven uur gevlogen, hoofdzakelijk laag en 98% van de tijd in het blauw. 600 km afgelegd. Ik ben er moe van. Letterlijk en figuurlijk. Morgen en overmorgen onvliegbaar door gebrek aan thermiek, 8/8 overcast, lage basis en uitgebreide onweersbuien.
21 december 2017
De hulp van de chef snijdt de onderdelen voor de nieuwe trekhaak op maat
De chef zelf doet het laswerk. Het resultaat mag er zijn. We hebben nu een trekhaak die, zoals het hoort, onwrikbaar onder de auto zit
Duwen in plaats van trekken. Wat het voordeel is, is mij niet duidelijk. Wel handig als je als ophaler de weg zelf niet weet..
Direct na het bordje max 60 km/u zitten de detectielussen in het wegdek voor de meetapparaten. In NL mogen ze pas na 200 meter meten dacht ik, maar hier let men niet op zulke argumenten. Nu staat het bordje dertig meter van een haakse bocht, dus je zal je echt uit moeten sloven om hier de snelheid te overtreden.
Jason, (midden) is de sportcommissaris dit seizoen en laat hier via de beamer de nodige informatie zien op het grote scherm in de briefingroom.
Holger, hij heeft zijn naam op de kist staan, controleert aan het begin van de dag zijn motor. Als hij niet vliegt is hij of ziek, of het het weer is onvliegbaar.