24 januari, gisteren en eergisteren niet gevlogen wegens harde bovenwind, lage basis en zwakke thermiek.
Vandaag ziet het er niet veel beter uit, maar ik heb wel weer zin om te vliegen en je weet nooit of het meezit.
De thermiek begint laat en er is natuurlijk ook weer onweer voorspeld. We kunnen niets anders bedenken dan een honderd km retour
te proberen, die staat op 185 km/u en dat lijkt er niet in te zitten vandaag. Voordeel is dat je die opdracht een aantal malen kan vliegen
en dat je relatief dicht bij huis blijft. Ik start rond één uur en vlieg een stukje naar het zuiden, waar de startlijn ligt.
Er staat mooie cumulus, maar het stijgen is waardeloos. anderhalve meter per seconde en de basis is 1600 meter.
Bedroevend als je 4000 meter en 6 meter stijgen nodig hebt.
Ik wacht nog een tijdje op een wat hogere basis en ga om kwart over twee op pad en het gaat niet eens zo gek.
Het lukt om weinig hoogte te verliezen, tot even voor het keerpunt. Daar gaat het helaas rap naar beneden. Wel 189 km/u op het eerste been
tegen de wind in.
Maar dan heb ik echt een goede bel nodig om weer aan de basis tekomen en die is er niet.
Twee meter tot 1300 meter en dan houdt het op. Terug bij de startlijn probeer ik het nog een keer,
maar het is nog slechter dan even te voren. Geen lol aan en ik vlieg nog even voor de grap een stukje naar het Oosten, naar Bethulie om
vervolgens lekker vroeg weer op het veld van Gariepdam aan te komen en in te pakken.
Vijfentwintig januari. Het weer is beter volgens de meteo. Om 1100 verwachten ze al 4 meter stijgen, Dat zal
dan weliswaar niet veel meer worden, maar het thermische gebied reikt tot ver ten noorden van Douglas.
We besluiten een 1000 retour te proberen. Zou leuk zijn als het lukte en de snelheid is niet zo belangrijk,
als ik thuis kom is het een record. We hangen om 10.45 achter de sleepkist en vinden zowaar stijgen.
Helaas maar een halve meter en ik ga om 11.10 over de startlijn. Dertig km/u wind tegen en 1 tot twee meter stijgen,
leveren in het begin een snelheid op van ongeveer 60 km/u. Dat wordt langzaam wel beter en even ten zuiden van Douglas is de
gemiddelde snelheid opgelopen tot 90 km/u. Bij Douglas ziet alles er schitterend uit met mooie cumuls, Oost van
Douglas ontwikkelt zich een onweersbui. Even ten zuiden van Douglas is er geen behoorlijke thermiek te vinden.
Zware turbulentie, dat wel. Uiteindelijk vind ik dan op 200 meter toch nog een bel en vlieg voor de aardigheid nog een stukje door.
Die 1000 zit er al lang niet meer in, maar dat gebied noord van Douglas is meestal erg goed en dat klopte aardig.
Tussen twee meterbellen vond ik zowaar ook een paar maal 5 meter. Toch maar terug naar Gariep. Doorgaan heeft geen zin en
er was een barbeque aangekondigd deze avond. We vliegen een stukje pal zuid en daar wordt het dan schitterend weer met een
basis van 2500 meter en iedere wolk geeft 4 tot vijf meter. De laatste 150 km gaan met 188 km/u.
28 januari 2018
24 januari was er een barbeque op het vliegveld. Brigitte zorgde samen met onze buurvrouw voor de salade
Van een blauwe lucht tot grote CB's is in Gariepdam vaak een questie van drie kwartier
De vakantie zit er weer op. 26 januari 'smorgens om 8 uur was ik al weer bezig om de trekhaak onder de huurauto uit te halen.
Dat mijn vliegtuig nooit meer met de container van Stephan mee gaat, vertelde ik al op de eerste bladzij van deze verslagen. Het is een drama zonder eind. Meneer was zelf al naar huis en had voordat hij ging, een ander hangslot op de container gehangen. Het effect was dat niemand nog een passende sleutel had. Ik stelde voor om met een haakse slijper het slot door te slijpen maar dat vond Jason veel te omslachtig. Hij had een klein betonschaartje. Nu heb ik zelf thuis een grote uitgave van zo'n ding, maar heb ervaren dat het knippen van betonijzer nog best wel wat kracht vergt. Op geharde stalen beugels van hangsloten had ik zo'n schaar nog niet geprobeerd. Jason zette de schaar op het slot en KLIK, klaar! Met een sleutel duurt het langer.. Eerlijk gezegd had ik meer weerstand van zo'n slot verwacht.