400 km FAI driehoek
2 januari. Geen weer voor records en de derde januari eigenlijk ook niet.
Toch maar vliegen. We declareren wederom een 400 km driehoek die net een beetje anders ligt dan de vorige.
Deze gaat via Koffiefontein en Potfontein. Het startpunt leggen we op ongeveer 40 km van Gariepdam. Alles op
aanwijzing van de meteo die rond vijf uur de beste condities geeft. Niet dat ik ook maar een seonde geloof dat het
weer goed genoeg is om sneller dan 146 km/u te vliegen (vorige record) maar ik moet wat te doen hebben en deze
route is nieuw. Het eerste been gaat met 132 km/u en even denk ik dat er toch nog een hoge snelheid in zit.
Bij het keerpunt Koffiefontein zie ik onder mij een groot gat in de grond. Duidelijk een afgraving. We
maken er een foto van en gaan verbeten verder op het tweede been. In plaats van verbetering worden de condities alleen maar
slechter. Thermiek 2 m/sec. Snelheid tweede been 118 km/u en na het tweede keerpunt, om 5 uur, begin ik
me zorgen te maken over het thuis komen. Het beste gedeelte van de dag zei de meteo. 1m/sec en max 1000 meter en wind tegen is de werkelijkheid.
Uiteindelijk leg ik het laatste been af met 77 km/u en vind dertig kilometer voor de finish nog een reddende bel die me naar 2000 m brengt.
Dan is het na zessen en moet ik na gefinisht te hebben tien km voor het vliegveld nog,
zij het kort, de motor laten lopen. 103 km/u wordt de totale snelheid over de gedeclareerde driehoek...
750 km FAI driehoek
De vierde januari moet het tussen Douglas en Gariepdam goed weer worden. Het probleem bij Gariepdam is, dat het
in het meest zuidwestelijke puntje van het goede gebied ligt en dat de wind in ZA altijd westelijk is. Het eerste been
vlieg je dus altijd met tegenwind en dat is smorgens bij de beginnende en vaak zwakke thermiek niet gunstig.
Ik besluit nog maar een keer die 750 km driehoek te vliegen. We starten om halftwaalf en rond 12 uur krijg ik de
eerste bel van 3.5 meter en besluit gelijk op pad te gaan.
Eerste twee benen gaan in westelijke richting en het laatste been, dat ten noorden daarvan ligt, loopt pal oost.
Eigenlijk was het, wat de wind betreft, beter geweest de driehoek andersom te vliegen,
maar volgens de meteo zou rond vijf uur het zuiden volledig onder hoge afscherming
terecht komen. Vijf uur is nu eenmaal de tijd dat ik het laatste been moet vliegen, dus eerst naar het zuidwesten en daarna in het noorden terug.
Eenmaal op pad gaat het best goed. Er staat cumulus en de bellen van drie meter worden weldra 4,5. Eerste been 130 km/u en het tweede been met
135 km/u en 25 km/u wind tegen. Het laatste been moet dus de snelheid boosten. Helaas draait de wind verder naar het zuiden en loop ik
tegen een langgerekt buien lijntje aan. Daar is de thermiek slecht en na drijfnat te zijn geregend blijkt aan de oostzijde van de buienlijn
de thermiek op 2 meter terug te vallen. Dat kost tijd en het laatste been gaat met precies 170 km/u. Jammer, want 200 was niet onmogelijk geweest als...
Totale snelheid 146 km/u. Niet genoeg om het 15 meterrecord 750 km driehoek van 149 km/u te breken, maar wel de rcords van 700 en 600 km die op 141 km/u staan.
De vlucht was dus goed voor een nieuw Nederlands record op de 700 en 600 km FAI driehoek en, oja, ik zou het bijna vergeten, mijn 750 km
FAI diploma. Kom ik toch op mijn oude dag nog een keertje in de Thermiek.
5 januari plan ik een 1000 km out and return. Plannen is leuk en de meteo belooft naar het noordwesten om 1100 al vijf meter stijgen,
maar de realiteit blijkt keihard. Ik start om 1100, vind naar het NW geen thermiek van betekenis. en moet na 50 km de motor starten.
Het is bloedheet en de motor geeft slechts verminderd dalen. Op 100 m kan ik aan een hangwand een buitenlanding voorkomen en vlieg terug naar Gariep.
6 januari is het strakblauw en heiig. Ik probeer een driehonder km driehoek bij de Aar, maar zie geen kans daar binnen een redelijke tijd te komen.
Het is vreselijk turbulent, overal zit 0,5 tot 2 meter stijgen, waar je als je gaat draaien 1 meter van overhoudt. Ik vlieg maar weer terug naar Gariepdam.
Intussen vliegt, vierhonderd km noordelijker vanaf Potchefsroom, Uys Jonker met een aantal maten een 1300 km driehoek in de nieuwe JS 3
18m, met 156 km/u. Ik zit dit jaar in de verkeerde hoek.
Niet getreurd, we richten het oog op (over)morgen. 
7 januari 2018
Jammer dat er nooit eens iets zonder problemen kan gaan. Wie neemt er een reserve TE buis mee? Ik helaas niet. Geen idee aarom dit is afgebroken, of op de las is losgegaan. Het enige dat we weten is, dat hij heel was toen ik ging vliegen en dat het één van de pootjes ontbrak toen we hem na het parkeren van het vliegtuig wilden opbergen. Een probleempje van 400 Euro, maar het vervelende is dat ik nu met een kreupele variometer moet vliegen. We hebben het ontstane gat afgeplakt en het nog functionerende deel geeft nog een werkbaar resultaat.
Het eerste keerpunt bij Potfontein. (400km driehoek) Het grote gat in de grond blijkt een diamandmijn te zijn. Ik zocht het na de vlucht op op internet. Even was ik bang dat Brigitte het me kwalijk zou nemen dat ik niet even geland was om wat souvenirs mee te nemen. Maar dat viel mee. Ze houdt niet van diamanten zei zij..
Bij het naar huis rijden vanaf het vliegveld zagen we een aantal ooievaars. Deze vond het niet leuk om voor de foto te poseren en vloog weg. Zie foto onder.
De ooievaar liet mij zijn staart zien. Verbazend laag vliegend ging hij er vandoor. Dat die beesten niet bang zijn om met een vleugeltip de grond te raken.....
Het thermiekkaartje van 5 uur op 4 januari, de dag dat ik een 750 km driehoek vloog met 146 km/u. Wat helaas niet uit de verf komt, is dat om 5 uur in het zuiden uitgebreide afscherming ontstond, die de cumulus volledig onderdrukte en de stijgwaarden natuurlijk ook sterk reduceerden.