Onweer vanuit het zuiden

Negen december. Tweehonderd km noordwest van Gariepdam verwacht de meteo kastelen weer. Bij Douglas dus. Het stukje van Gariep naar dat gebied is echter matig, en wat nog vervelender is, is dat de meteo verwacht dat tegen 5 uur het tussen Douglas en Gariep overal zal gaan regenen. Ik plan desondanks een 900 km retour naar het NW. Tijdens de briefing blijkt dat de meteo een update heeft gegeven en het slechte weer wordt nu al om 3 uur verwacht. Tja, dan toch maar een korter stukje. We plannen een 500 retour en proberen zo vroeg mogelijk te starten. Om 12 uur over de startlijn, maar het weer is nog niet goed genoeg. Lage basis en 2 meter stijgen. Ter hoogte van Douglas wordt het inderdaad fantastisch weer, maar daar ligt ook mijn keerpunt, dus terug naar Gariepdam. Snelheid eerste been 118 km/u. De terugweg blijkt inderdaad door buien versperd, maar met wat kunst en vliegwerk lukt het een slalom op touw te zetten die eindigt bij het vliegveld. Zeer ongebruikelijk dat de onweersbuien nu vanuit het zuiden oprukken. Dat zagen we hier nog niet eerder. Het zal wel wat met "global warming" te doen hebben. Hiermee wordt tegenwoordig bijna alles verklaard. Na de landing blijkt de enige logger die volgens de KNVvL voor records gebruikt mag worden, onderweg de geest te hebben gegeven. Communicatie met LX doet wonderen en er wordt een nieuw binnenwerk opgestuurd. Gelukkig kon ik van de ZuidAfrikaanse importeur het demomodel van de NANO3 kopen, zodat continuiteit van de vluchtregistratie gewaarborgd is.

Dikke wollen truien en winterjassen

Elf december. Gisteren niet gevlogen. Het kon wel, maar de thermiek is zwak en het is blauw. Bovendien is de eeste uren hier niet boven de 1500 m te komen. We zijn hier nu drie weken en het is iedere dag stervens koud. 's Morgens om 10 uur sta ik in de felle zon met een gebreide wollen trui aan de kist in orde te maken. "Global w" laat maar... Vandaag ga ik dan toch maar weer vliegen. Het is blauw, veel bovenwind en thermiek moet rond de 4 meter zijn. Ik geef een 800 driehoek op en sta verrast naar de lucht te kijken als zich om halftien al mooie cumulus ontwikkelt. De OLC-vliegers maken haast en staan al voor elven op de baan. Zou de meteo zich dit keer in negatieve richting vergissen? Ik geloof het allemaal niet, maar zorg, voor het geval dat, er voor om de kist om 10 over elf op de baan te hebben. De OLC-vliegers bieden mij de eerste start aan, maar ik sluit netjes achteraan aan. De eerste zelfstarters gaan de lucht in en Klaus Engelhart start achter het sleepvliegtuig. Het is een gegons in de lucht van jewelste. Vijf minuten later moet Klaus zijn turbo starten en draait op een hoogte van vijftig meter west van het veld zijn rondjes. Iedere bocht tien meter lager. Ik ren naar de auto voor mijn fototoestel, maar ben net te laat, want Klaus landt al brommend weer op baan 15. Ik start een half uur later en kan boven blijven. Laag plafond, gemiddeld twee meter stijgen in blauw en na 2 maal op 300 meter te hebben gezeten, kom ik met een gemiddelde snelheid van 75 km/u bij Douglas aan. Afbreken dan maar. Terug naar Gariep. Daar gaat het om 5 uur met 4 meter naar 3000 meter. Na nog een klein zijsprongetje om de hoogte kwijt te raken zijn we dan om 6 uur weer thuis. Geen eer te behalen met dit weer en morgen en overmorgen wordt het niet beter...

13 december. Voorspelling blauthermiek, 70 km/u wind boven en een convectie hoogte van ongeveer 1500 meter. Morgen gaat de wind naar 40 km/u en de thermiek naar gemiddeld 1 meter stijgen. Misschien kunnen we een boot huren voor een tochtje op het stuwmeer.

13 december 2017