14 januari.
De meteo geeft thermiek met een maximale sterkte van 4 meter. de afgelopen drie dagen zaten we in de regen. Eindelijk zullen de farmers gezegd hebben.
Voor hen zal het ongetwijfeld nog veel te weinig zijn. Nu het einde van het seizoen nadert moeten we niet kieskeurig zijn en we besluiten een
tweehonderd kilometer FAI driehoek te gaan vliegen. We planden de opdracht dicht bij huis, even ten noorden van Gariepdam. Eh, dat probeerde ik
tenminste. De logger accepteerde weliswaar de opdracht, maar gaf daarna "no Task". Het apparaat liep vast, beweerde geen satellieten te kunnen ontvangen
en gaf de raarste meldingen. Ik ben er de hele ochten mee bezig geweest en heb het probleem gevonden! Mijn tekstverwerker, waarmee ik de opdracht intypte,
heet notepad++ een geliefde tekstververker voor mensen de scripts schrijven, bijvoorbeeld in PHP. Deze staat ingesteld op UTF8 zonder BOM. Aan de tekst
is niets te zien maar de code schijnt iets anders te zijn dan die van notepad. Toen ik de opdracht in notepad intypte, begreep de logger plotseling
alles en gedroeg zich normaal. LX was er niet uit gekomen. Jammer dat loggerfabrikanten niet gewoon op valide karkters testen en een foutmelding
inprogrammeren voor het geval er iets niet klopt. In plaats daarvan blijkt het mogelijk door het invoeren van een anders gecodeerde tekst, het hele
apparaat te blokkeren of volkomen onverwachte reacties te ontlokken. Het was al laat geworden dus we haastten ons naar het veld.
We maakten de kist snel klaar voor de vlucht. Water vullen navigatie equipment programmeren en... een kreet van Briggitte. Het staartwater, nodig voor een goede
ligging van het zwaartepunt loopt er uit. Eerst checken waar het vandaan komt. Het kan uit de overloop van het tankje komen als dat vol is. Helaas
blijkt uit het bovenste gaatje aan de zijkant van het kielvlak geen water te komen, dus de tank kan niet vol zijn. we checken nog of het gaatje
misschien verstopt zit, maar dat blijkt niet het geval. Het kan nog het kraantje zelf zijn en een tweede mogelijkheid is een speciale rubber verbinding
tussen de kraan en de tank. Na wat proberen wordt de kraan uitgesloten, dus dat rubber blijft over. Omdat het om een heel speciale vorm gaat is
het niet mogelijk dit rubber te improviseren. Wat nu? Ik herinner mij dat ik nog een reserve moet hebben tussen de berg aan onderdelen die ik bij me heb.
Naar huis rijden en anderhalf uur zoeken, bleek succesvol. Terug naar het veld om het richtingsroer te demonteren.
Dat kostte veel tijd, want er moet door een klein gaatje een splitpen uit een kroonmoer getrokken worden.
Na het demonteren sprong ook nog eens deze moer weg die zich onzichtbaar tussen
de bruine steentjes op de bruine bodem nestelde. Na een uurtje zoeken vonden we hem gelukkig weer terug. Water vullen en... het kwam toch uit de overloop!!
Onze Duitse buurman verleende de nodige assistentie bij het opnieuw monteren van het richtingsroer, zodat we net voor sunset alles weer netjes in elkaar hadden.
Waarom het bovenste gaatje geen water produceert als de tank vol is, is nog niet opgelost. Het gaatje zelf zit niet verstopt. Misschien een vraagje
voor Schempp-Hirth.
Gelukkig misten we weinig aan het weer. Het bleek noord van Gariepdam al snel onvliegbaar te worden door afscherming en ontwikkeling van onweer.
Dat was tenminste een troost
15 januari 2016
Nu Justin en zijn helper weg zijn, is het praktisch zelfbediening op Gariepdam. Opa, die ver in de zeventig is, rent over het veld om zoveel mogelijk de gaten die in de assistentie gevallen zijn, op te vullen. Volgens de verhalen op het terras heeft de eigenaar van de gebouwen op het vliegveld Keith en Justin gezegd dat ze niet meer welkom waren. Een ernstige fout vrees ik..
Ook de Poolse zweefvliegers zijn weer present. Deze vlieger die zwaar gewond raakte bij een zweefvliegongeval, heeft de sport ondanks zijn handicap niet opgegeven.
Brigitte vond in een verpakking va eieren uit de supermarkt een spin, die gelukkig van wege een verblijf van een dag in de koelkast niet meer erg actief was. (sorry voor de onscherpe foto)
In eerste instantie kwalificeerde ik de spin als een "white Back". voor de spin was dat een fatale diagnose. Achteraf en na het raadplegen van internet over de spinnen-families die in Zuid-Afrika al zo voorkomen, ben ik bijna zeker dat die diagnose fout was. We nemen dan toch maar liever het zekere voor het onzekere, want de beet van een giftige spin, kan je een vinger een hand, maar ook je leven kosten.