Geen goed weer, toch een record

10 januari.
De weersvoorspelling is matig. Geen cumulus en stijgwaarden maximaal 4 meter (daar moet de daalsnelheid van de kist nog van af). Maar, morgen word het volgens de geleerden echt helemaal niks, en helemmaal kansloos zijn we niet, want er staat nog een recordje in de 15 meterklasse op de 600km driehoek op 120 km/u. Dat moet in Afrika zelfs met "zwak weer" nog te kloppen zijn. Tegen een uur of tien gingen we naar het vliegveld. Haalden de vers gevulde zuurstof cilinder uit de hangaar en gingen de kist klaar maken. De driehoek stond nog in de navigatie aparatuur dus we waren eigenlijk best snel klaar. We leenden de auto even uit aan een Duitser die nog geen trekhaak had laten monteren en brachten een half uurtje op het terras door. De OLC piloten hadden weer haast. Ik niet want een 600 kan je altijd wel in 4 a 5 uur vliegen. We starten dus als laatste. Wat sist er zo vroeg Brigitte op het moment dat de sleepkabel bevestigd werd. Dat was helaas de zuurstof. Zuurstofslangetje ingekort, maar dat hielp niet. Uitgestapt Bruce er bij met een gereedschapkist en na het omdraaien van de rubber afsluitring bleek het euvel verholpen.

Na de start bleek het alles behalve makkelijk om boven te blijven. Maximum take off weight en een half metertje, ook maar half rond, zorgde er voor dat we pas om halftwee op 1800 meter over de startlijn gingen. Blau dus en het viel niet mee om redelijk stijgen te vinden. Drie meter was echt het maximum. Onderweg naar Douglas moet je altijd door een laag liggend gebied dat uit ervaring altijd slechts de helft van het gemiddelde stijgen geeft. Ook vandaag ging het daar fout. We kwamen op 700 meter terecht bloed heet en erg turbulent. Ik vond een belletje van 1 meter rond, dat na twee bochten plotseling de vijfde versnelling inschakelde. 5,5 meter geintergreerd van 800 meter naar 3000 meter. Dat schiet op! Bij Douglas was de snelheid in ieder geval dik boven de 120 km/u. Noord van Douglas zag het er prachtig uit met hoge goed ontwikkelde cumulus. Douglas was helaas mijn keerpunt en bij een keerpunt moet je keren. Het tweede been was lastig. Veel langdurig dalen, bellen ver uit elkaar en slechts drie tot 4 meter/sec. Ook het laatste been was niet makkelijk. Wel 20 km/u rugwind, maar soms moest 1 m/sec stijgen worden aangenoemen. Echter, 120 km/u is niet veel en daar bleven we dik boven. Tachtig kilometer uit, final glide met 400 meter reserve. Toch gaat ook dat bijna mis. Het laatste stuk naar Gariepdam is meestal goed, maar vandaag niet. die 400 meter raakte ik kwijt maar wist net nog hoog genoeg te finishen. Snelheid moet rond de 130 liggen. Een nieuw 15 meter record dus. Even de Kolibri logger uitlezen... "GPS BAD No navigation for task" zegt dat ding. Tja, en daar zitten we dan. Of de vlucht er in staat is onzeker, maar ik vrees het ergste. Het lijkt er op dat de GPS van de logger kapot is. Kennelijk heeft mijn zeer geachte collega met zijn zweefvliegwinkeltje mij een teruggebracht apparaat verkocht. Ik heb net een afspraak met hem gemaakt voor morgen 8 uur maar heb nog niet gezegd waar het over gaat en neem voor de zekerheid m'n honkbalknuppel mee.....

10 januari 2016