14 december 2009
De tiende december was een pechdag voor Hans en Lodewijk.
De helft van de dubbele ontsteking van de motor van de UFO bleek niet te werken. Koortsachig zoeken leverde uiteindelijk een onderdeel met een scheurtje op dat gelukkig voorradig bleek in de reserve trommel van de kist. Geholpen door Martin, de bedrijfsleider van Gariepdam, was na een dagje sleutelen de zaak weer gefixed.
Zelf was ik die dag gaan vliegen, maar helaas was het weer wederom slecht. Het is op dit moment nauwelijks mogelijk een bepaalde opdracht vooruit te plannen en dat is toch echt wat je voor een recordpoging moet doen. Mijn tweehonderd km driehoek had ik oostwaards uitgezet. Helaas ging het die kant uit na aanvankelijk nog bellen tot 2000 meter, rap berg afwaards. zo erg zelfs dat bij Smithfield de lucht volkomen dood was en ik de motor moest starten.
De rest van de middag moest ik tegen een sterk opzettende wind (60 kmh) en weinig stijgen naar huis toe krabbelen.
Erg ongewoon voor Afrika! De OLC vliegers daarintegen waren de cumulus velden afgevlogen en hadden toch een paarhonderd km bij elkaar gesprokkeld.
Na deze teleurstelling had ik het wel weer even gezien. De elfde december was de voorspelling nog slechter dan de tiende en een flink aantal mensen, allen gefrustreerd over de laatste dag, gingen niet vliegen. Ik dus ook niet. Hans en Lodewijk echter zijn hier maar twee weken, hadden net een dag gesleuteld, gingen het toch proberen.
Een 600 km retour en dat lukte met 133 kmh. Een nieuw Nederlands record in de open klasse op de 600 km was het resultaat. Zo zie je maar weer, wie niet waagt die niet wint! Hans en Lodewijk, van harte gefeliciteerd!!
Gisteren de dertiende december was de weersvoorspelling voor de omgeving van Gariepdam slecht en dus gingen de meeste mensen niet vliegen. In alle kaarten had ik echter een stukje ontdekt dat wel goed was volgens de meteo, dus wie niet waagt.......
Om twaalf uur gestart en eerst honderd km naar het noordoosten geworsteld. Dat viel niet mee want er waren soms thermiekloze gedeelten van meer dan 30 km. Bij het startpunt gekomen zag het er niet slecht uit en het lukte om om halftwee op 2200 meter te starten.
De eerste honderd km ging met een gemiddelde van 170 kmh.
Daarna hielden de wolken op en in het voor me liggende blauwe gedeelte bleek pas beneden de 1000 meter weer thermiek te vinden, zei het dat dit erg rommelig was en bovendien niet sterk (2m/s).
Dat drukte de totale snelheid van het eerste been naar 156 kmh.
Na het ronden bleek tegen halfdrie de temperatuur al weer aardig over zijn maximum heen en de thermiek werd steeds slechter.
uiteindelijk lukte het me om op nul meter (de grond zat daar gelukkig 300 meter lager dan Gariepdam, weer wat stijgen te vinden.
De cumulus voor mij hield wat oplossen betreft vrijwel gelijke tred met mijn snelheid, maar toen het eindelijk lukte deze te bereiken ging het met 4,5 meter naar 3200 m. Omdat het record er niet meer in zat besloot ik met een rugwind van 30 kmh terug te vliegen naar Gariep.
Dit resulteerde in 1 thermiekloze steek van 3200 naar 500 meter. Dat was echter het ergste niet. de wind veranderde onder de 1500 m van 30 kmh staart naar 65 kmh neuswind. De motor moest gestart worden en dan vlieg je met 90 kmh 50 cm stijgen en een grondsnelheid van 25 kmh niet riant naar huis als je nog 70 km moet.....
Gelukkig lukte het met de opgevoerde Turbo boven de 1000 m GND te komen waarna de wind terugliep naar 20 kmh. Pfffff, toch nog thuis met een halve tank en daarna een landing op baan 15 met 40 kmh wind onder 40 graden cross...... Dat liep gelukkig perfect.
Dan te bedenken dat ik vorig jaar hier niet 1 maal de motor heb gestart.
Vandaag 14 december zitten we hier te vernikkelen van de kou onder een gesloten wolkendek. Dat weer, o,o,o dat weer.... Maar we houden de moed er in.
Wordt vervolgd
Bladzijde 1 3 4 5 6 7 8 9
De tiende december was een pechdag voor Hans en Lodewijk.
De helft van de dubbele ontsteking van de motor van de UFO bleek niet te werken. Koortsachig zoeken leverde uiteindelijk een onderdeel met een scheurtje op dat gelukkig voorradig bleek in de reserve trommel van de kist. Geholpen door Martin, de bedrijfsleider van Gariepdam, was na een dagje sleutelen de zaak weer gefixed.
Zelf was ik die dag gaan vliegen, maar helaas was het weer wederom slecht. Het is op dit moment nauwelijks mogelijk een bepaalde opdracht vooruit te plannen en dat is toch echt wat je voor een recordpoging moet doen. Mijn tweehonderd km driehoek had ik oostwaards uitgezet. Helaas ging het die kant uit na aanvankelijk nog bellen tot 2000 meter, rap berg afwaards. zo erg zelfs dat bij Smithfield de lucht volkomen dood was en ik de motor moest starten.
De rest van de middag moest ik tegen een sterk opzettende wind (60 kmh) en weinig stijgen naar huis toe krabbelen.
Erg ongewoon voor Afrika! De OLC vliegers daarintegen waren de cumulus velden afgevlogen en hadden toch een paarhonderd km bij elkaar gesprokkeld.
Na deze teleurstelling had ik het wel weer even gezien. De elfde december was de voorspelling nog slechter dan de tiende en een flink aantal mensen, allen gefrustreerd over de laatste dag, gingen niet vliegen. Ik dus ook niet. Hans en Lodewijk echter zijn hier maar twee weken, hadden net een dag gesleuteld, gingen het toch proberen.
Een 600 km retour en dat lukte met 133 kmh. Een nieuw Nederlands record in de open klasse op de 600 km was het resultaat. Zo zie je maar weer, wie niet waagt die niet wint! Hans en Lodewijk, van harte gefeliciteerd!!
Gisteren de dertiende december was de weersvoorspelling voor de omgeving van Gariepdam slecht en dus gingen de meeste mensen niet vliegen. In alle kaarten had ik echter een stukje ontdekt dat wel goed was volgens de meteo, dus wie niet waagt.......
Om twaalf uur gestart en eerst honderd km naar het noordoosten geworsteld. Dat viel niet mee want er waren soms thermiekloze gedeelten van meer dan 30 km. Bij het startpunt gekomen zag het er niet slecht uit en het lukte om om halftwee op 2200 meter te starten.
De eerste honderd km ging met een gemiddelde van 170 kmh.
Daarna hielden de wolken op en in het voor me liggende blauwe gedeelte bleek pas beneden de 1000 meter weer thermiek te vinden, zei het dat dit erg rommelig was en bovendien niet sterk (2m/s).
Dat drukte de totale snelheid van het eerste been naar 156 kmh.
Na het ronden bleek tegen halfdrie de temperatuur al weer aardig over zijn maximum heen en de thermiek werd steeds slechter.
uiteindelijk lukte het me om op nul meter (de grond zat daar gelukkig 300 meter lager dan Gariepdam, weer wat stijgen te vinden.
De cumulus voor mij hield wat oplossen betreft vrijwel gelijke tred met mijn snelheid, maar toen het eindelijk lukte deze te bereiken ging het met 4,5 meter naar 3200 m. Omdat het record er niet meer in zat besloot ik met een rugwind van 30 kmh terug te vliegen naar Gariep.
Dit resulteerde in 1 thermiekloze steek van 3200 naar 500 meter. Dat was echter het ergste niet. de wind veranderde onder de 1500 m van 30 kmh staart naar 65 kmh neuswind. De motor moest gestart worden en dan vlieg je met 90 kmh 50 cm stijgen en een grondsnelheid van 25 kmh niet riant naar huis als je nog 70 km moet.....
Gelukkig lukte het met de opgevoerde Turbo boven de 1000 m GND te komen waarna de wind terugliep naar 20 kmh. Pfffff, toch nog thuis met een halve tank en daarna een landing op baan 15 met 40 kmh wind onder 40 graden cross...... Dat liep gelukkig perfect.
Dan te bedenken dat ik vorig jaar hier niet 1 maal de motor heb gestart.
Vandaag 14 december zitten we hier te vernikkelen van de kou onder een gesloten wolkendek. Dat weer, o,o,o dat weer.... Maar we houden de moed er in.
Wordt vervolgd
Bladzijde 1 3 4 5 6 7 8 9
Sleutelen aan de UFO
Regen is moeilijk te fotograferen... Hier is het echter geen probleem
De boosdoener. Een gedeelte van het ontstekingssysteem van de motor van de UFO