Snorvliegen schijnt een tak van luchtsport te zijn waaraan mensen zich in dit land nogal eens willen ergeren, jammer, maar wel begrijpelijk als je je bedenkt dat de schaduw van een zweefvliegtuig daarvoor soms al voldoende is. Uw razende reporter ging op uitnodiging bij Paramotorclub Holland op onderzoek uit.

Om halfzes 's avonds stond er een auto voor de deur die op een aanhangertje een opmerkelijk vehicle vervoerde. De reis ging in twintig minuten richting Waal waar reeds verschillende liefhebbers aan het uitpakken waren.

Het instructieteam bestond uit Jacques Bechthold (hoofdinstructeur) en Mike Wierenga (hulpinstructeur). In meerdere naast elkaar gelegen weilanden werden verschillende groepjes gevormd, al naar gelang ervaring.
Rond 8 uur
s avonds werden de wat gevorderde leerlingen als eerste op weg geholpen. Daarna kregen een aantal beginnende leerlingen hun eerste grondoefeningen.
De gevorderde leerlingen vlogen met rugzakmotoren en met 1-persoonstrikes.
Een komisch gezicht die rugzak motoren. De argeloze voorbijganger kijkt raar op als er plotseling een in overal gestoken man voorbij komt sjokken die een propellor op zijn rug gebonden heeft...
De leerlingen werd duidelijk verteld waar niet te vliegen, niet boven het veld te blijven hangen, zich boven de polder te verspreiden en op of onder de maximum toegelaten hoogte van 1200 ft te blijven. Het motorgeluid tijdens de start is vergelijkbaar met dat van een motorzwever. Zodra ze na de start minder snel gaan stijgen of op hoogte zijn gekomen zijn ze haast niet meer hoorbaar.
Zonder een motor op de rug kregen de beginnende leerlingen op de grond hun eerste lessen in schermbeheersing. Zij beginnen met het aanleren van de achterwaartse start, gevolgd door de voorwaartse. Tijdens deze opzetoefeningen moet het scherm hoog gehouden worden. Wat voor velen bepaald niet meeviel.

In de loop van de avond trok de wind aan. Als eerste mochten de 1-persoons trikevliegers niet meer starten. Omdat pal voor de start hun scherm door de wind een eigen leven wil gaan leiden wat de trike ongecontroleerd naar achteren trekt. Voor een van de leerling solisten hield dat in dat zijn beoogde vliegavond  uitdraaide op een uit- en inpakoefening.
Door de toenemende wind werd op zeker moment het hele lesbedrijf op de grond stil gelegd. De leerlingen in de lucht kregen over de radio aanvullende instructies en adviezen. Nadat de laatste van hen geland was werd een tweezitter in gereedheid gebracht. Deze heeft een grotere massa. waardoor  bij wat krachtiger wind gevlogen kan worden.
Met enige bedenkingen nam uw reporter plaats in het achterste zitje. Tenslotte voelde het materiaal van het scherm als cr
êpepapier aan, zagen de lijnen er fragiel uit en ontbrak er een solide uitziende cockpitvloer. Het werd zijn kennismakingsvluchtje met snorvliegen boven het polderlandschap van de Waal.
Het snorvliegen is een specifieke tak van luchtvaart. Door de lage snelheid (luchtsnelheid 1-zitter
± 55 km/h, 2-zitter ±75 km/h) en het vliegen in de onderste luchtlaag zeer geschikt om te ontspannen. De geluidsproductie is vergelijkbaar met die van een motorzwever. Door de lage snelheid kan op de grond het waargenomen geluid negatiever ervaren worden dan het in werkelijkheid is. Tijdens het verblijf op het startveld bleef geen van de snorvliegers boven het veld hangen. Wat een voordelig effect op de geluidsdruk van de omgeving heeft. Het op- en afbouwen van het vliegend materiaal is minuten werk. Vergeleken met zweefvliegen is dat een groot voordeel.
Zolang de circuits elkaar niet kruisen kunnen zweefvliegen en snorvliegen samen gaan. De kans dat zij elkaar in de lucht tegen komen is gering. Doordat zweefvliegers meestal al met vliegen gestopt zijn als snorvliegers beginnen met vliegen. Ook de hoogte van 1200 voet (400 m) houdt buiten de omgeving van het vliegveld de beide routines redelijk gescheiden.
Het is jammer en moeilijk te begrijpen dat er in Nederland nog geen vliegveld is waar vanaf alleen snorvliegers onbeperkt en ongestoord kunnen opereren.  Op dit moment mag je als snorvlieger je handen dicht knijpen als je voor een weilandje een vergunning hebt die je toestaat 24 keer per jaar uitgesmeerd over 12 dagen  te starten. Dat is onvoldoende om je vaardigheid bij te houden, laat staan te genieten van je hobby. Onder de snorvliegers heerst de mening dat er in Nederland een zwakke overheid is, die geen beslissingen durft te nemen waardoor verschillende groeperingen zich een onterechte macht kunnen aanmeten. Zelfs als het gelukt is om in ons landje alle toestemmingen rond te krijgen van politie burgemeester provincie, etc. dan blijken er zomaar  bezwaarschriften van allerhande belangengroepjes bij de autoriteiten op de deurmat te vallen.

Mij werd verteld dat de sport erg veilig was. Tot op heden hebben er in Nederland geen dodelijke ongelukken plaatsgevonden.
Voordelen zijn dat je zeer snel in de lucht bent zonder te hoeven wachten of langdurig op te bouwen. Het benodigde veldje is slechts enkele tientallen meters lang en je bent volledig onafhankelijk van lier sleepvliegtuig etc.
Je gaat gewoon
s avonds na het eten even een uurtje vliegen en bent anderhalf uur later weer thuis.

Daar staat tegenover dat je weinig wind kunt hebben. Bij 40 km/u bovenwind wordt het al problematisch. Ook het motorgeluid is in vergelijking met het zweefvliegen een nadeel, hoewel dat met een goede koptelefoon vrijwel volledig te ondervangen is. Voor mij als zweefvlieger die wedstrijden vliegt is het allemaal wat te relaxed, maar ik kan mij zeer goed voorstellen dat anderen dat juist een groot voordeel vinden.

Met dank aan Paramotorclub Holland die mij met deze tak van luchtsport zo vriendelijk en gastvrij liet kennis maken.

Jan Ritsma

15 juli 2011
Merkwaardige vogels
Aanhanger wordt gekoppeld
Voor de deur werd het aanhangertje aan mijn auto over-gekoppeld omdat ik over wat meer ruimte beschik en Brigitte ook graag mee wilde
Auto met kamelenmelk reclame
Merkwaardige vogels onder de snorvliegers, net zoiets als zweefvliegers.
Snorvliegkarretje
Klaar om naar de startplaats te snorren met de "vleugel" in een handzaam pakketje onder de arm
Snorvliegkarretje zonder vleugel
Toen bleek dat de wind te hard was voor de beginners kreeg ik zelf de gelegenheid om (zonder vleugel) met het karretje door het weiland te snorren.
Tweezitter
Tegen de verwachting in kon ik vlak voor zonsondergang toch nog even mee om zelf wat van deze sport te proeven. Het startklaar maken van de snorder gaat opmerkelijk snel. Dit karretje hangt gewoon zelfstandig zonder aanhanger aan de auto. Tussen het afhaken van de trekhaak en het starten verloopt ongever 10 tot 15 minuten!
De vleugel vouwt zich uit
Éen van de dingen waar je als zweefvlieger aan moet wennen is dat de vleugel pas tijdens de start de voorgeschreven spanwijdte bereikt.
Snorvlieger op stoeltje
De grappigste varianten komen voorbij. Hier iemand die een propellor op zijn (luie) stoel heeft gemonteerd....
Landing rond zonsondergang
Een sfeerfoto van onze landing die rond sunset plaats vond.
Snorvlieger bergt alles op na de landing
Na de landing werd in 5 minuten alles weer opgeborgen en het karretje weer achter de auto gehangen. De vleugel hoefde niet te worden opgevouwen. Dat mocht zelfs niet. In een zak proppen is de beste methode om te voorkomen dat de stof op telkens de zelfde vouw zijn sterkte zou verliezen.