23 november, het is zaterdag, maar we hebben niets anders te doen dan op het vliegveld te gaan kijken
hoever men gisteren met de reparatie van het richtingsroer gekomen is. De JS mensen zijn er natuurlijk niet in het weekend.
Fout gedacht! De fabriek is inderdaad dicht, maar bij aankomst op het veld blijkt dat er hard wordt gewerkt aan mijn richtingsroer.
Erg aardig en op deze manier komt er schot in de zaak.
Gisteren had Brigitte in een opmerkzame bui gezien dat de motor in volledig uitgeklapte toestand scheef stond. Dat verklaarde ik met
het argument dat op die manier de uitlaatgassen tijdens de motorloop het kielvlak niet wegsmelten. Toch nog even gevraagd en jawel,
dat was het goede antwoord.
De weersvoorspelling blijft voor de komende dagen pessimistisch. Blauw, 2,5m/s stijgen en behoorlijk wat wind.
Morgen of overmorgen moet er gevlogen kunnen worden. Geduld is een schone zaak.
Gisteren kwam een vriendelijke oudere heer ons nog een jerrycan met 20 liter brandstof brengen. Voor de straalmotor is dat
diesel met 2% tweetaktolie. Helemaal voorgemengd, maar met het verzoek de jerrycan terug te geven. Omdat ik toch zo'n ding
zelf nodig heb en de goede man niet op zijn can wil laten wachten gingen we even in Potch een nieuwe kopen.
Dat viel niet mee. De bouwmarkt had ze niet de autoshop evenmin, maar een onderdelenzaakje dat allerlei verschillende soorten
olie verkocht, wist wel waar we zo'n ding konden kopen. In het "Riverwalk Shopping Centre". Dat klonk groot, dus ook nog even
naar de naam van de winkel zelf gevraagd. Cash Crushers was het antwoord. Die winkel vonden we inderdaad op de aangegeven plek
maar dat was een electriciteitszaak gespecialiseerd in stereo apparatuur. Ik stond daar een beetje verloren om me heen te kijken
en dat trigerde een verkoopster die mij vroeg of ze kon helpen. Jeja zei ik, het onzinnige van mijn vraag inziend,
heeft U een 20 liter stalen jerrycan?
Het meisje loopt naar achteren en komt met het gevraagde artikel een minuutje later terug. Je maakt wat mee....
25 november, het vliegweer is nog steeds niet best. Er wordt nog gewerkt aan het richtingsroer en de aanhanger. De spanwijdte met 15m tippen is gemeten en dat resulteerde in het plechtig certificaat dat verklaart dat de vleugel niet langer is dan 15000 mm. Dat papiertje heb je nodig als je met 15 m spanwijdte records wil claimen. Inmiddels is de zuurstofinstallatie gearriveerd en tot mijn schrik bleek de fles er een te zijn van aluminium omwikkeld met keflar. Die past nooit in de houder die in het vliegtuig zit dacht ik. Iedereen zei van wel, maar ik ging toch maar even proberen en,.... iedereen had gelukkig gelijk. Naast mijn aanhanger stond de ZT-GML, ook een JS3, enkele tientallen kilo's diessel er door te jagen. Dat vliegtuig vliegt normaal van Douglas, maar was voor motorproblemen naar de fabriek in Potch gekomen. Hoewel horen en zien verging, waren de gezichten van de technici niet vrolijk. Ze waren er om 9 uur al mee bezig en om 2 uur nog steeds. Maar goed dat ik gelijk een reservemotor besteld heb. Sleutelen aan een zuigermotor is mijn sterke kant maar sleutelen aan een jet m'n zwakke en in Afrika even langs de fabriek rijden is er ook niet bij, want die staat in Duitsland Morgen wil ik toch echt gaan vliegen, voordat we naar Gariepdam gaan. Nu zitten we nog naast de fabriek en zijn de lijntjes als er iets niet klopt maar kort. In Gariepdam zijn ze 500 km langer. Duimen maar.
25 november 2019
De straalmotor in half uitgeklapte toestand. "Maintenance mode" heet dat in goed Nederlands. Op deze manier gaan de deurtjes van het motorruim niet dicht en dat is o.a. nodig om te kunnen tanken. Het boek moest er aan te pas komen hoe dat tanken gedaan kon worden. Helaas, het lukte niet om de vulslang op de nippel in de kist aan te sluiten. Een andere blijde JS3 eigenaar bracht uitkomst. Je moet eerst het stangetje dat de deurtjes bedient los maken anders zit dat de vulslang in de weg.
Het moderne instrumentenbord. Eigenlijk ben ik meer een klokken dan beeldschermman. Het zal even wennen zijn, maar wie weet ben ik over een weekje wel helemaal om! Het board was wel te klein voor alle wensen dus ik moest helaas wegstrepen.
Deze sulkie staat naast ons onderkomen. Het is en blijft een vervoermiddel in Afrika en dan heb je een kentekenplaat nodig. Al was het alleen maar voor de speed traps..
Geen crash of andere narigheid, maar gewoon een inspectie. Het uitbouwen van het hele motorcompartement inclusief de motor zelf lijkt simpel. Ze waren er in ieder geval snel mee klaar.