Voor het verslag van het vorig seizoen, volg deze link
Het was een snelle reis, via Zurich, waar we een korte stop maakten en van de gelegenheid gebruik maakten wat rum in te slaan.
De huurauto werd vlot bezorgd, maar de administratie wordt steeds omvangrijker. Op 9 december waren we op weg.
De wegen waren het afgelopen jaar flink verbeterd. En we waren al vlot met 150 km/u halverwege Gariepdam toen er een agentje uit de berm sprong.
Stoppen. Rijbewijs. U reed 150 maar U mag hier maar 120. Wat kost dat? Eheh, 900 rand (ongeveer 55 Euro).
Dat was echter het ergste dus niet, maar we moesten mee naar het bureau
en dat kon de rest van de dag gaan duren. Brigitte vroeg: kunnen we niet gewoon 900 rand geven?
Ja, dat kon wel, maar de papieren moesten ingevuld worden en
dat ging tijd kosten. Ja, maar we hebben geen recu nodig hoor.....
Toen ging alles heel snel. We babbelden nog een minuutje over zweefvliegen, we betaalden
900 rand en we werden uitgewuifd met het advies op te passen want verderop stonden nog twee lasertraps.
De hele zaak had nog geen 8 minuten in beslaggenomen.
We waren mooi op tijd in Gariepdam en het zelfde huis als vorige jaar stond alweer met open deur op ons te wachten. Helaas had Susan een
stevige verbouwing doorgevoerd, zodat ons paleis nu in eens uit twee huizen bestond. Mijn vraag of de huur ook gehalveerd was,
werd helaas ontkennend beantwoord.
Zoals al in het forum te lezen was, had het richtingsroer van de kist wat schade opgelopen tijdens het transport met de aanhanger.
Er was een steun afgebroken en de romp was met het richtingsroer dwars door de wand van de aanhanger gegaan.
Keith kan gelukkig wonderen verrichten en op z'n tijd een beetje toveren, waardoor we na aankomst op het vliegveld ook na ingespannen zoeken
niets meer van de krassen terug konden vinden.
's Avonds hoorden we dat de container van Gert Kalisch, waar in we tot nu toe altijd mee waren meegegaan, in Kuruman tijdens het lossen van
de vrachtwagen uit de takels gevallen was. De schade was zeer aanzienlijk. Vleugels die rompen doorklieft hadden. Dat soort probleempjes..
Op de één of andere manier hebben ze de brokstukken naar Potchefstrom weten te transporteren, waar de fabriek van Jonker Sailplanes (JS1)
drie weken bezig is geweest om alles weer aan elkaar te lijmen. Het Kurumangroepje vliegt sinds 3 dagen weer, maar de stemming
had er, volgens de verhalen, erg onder geleden....
De JR staat weer op zijn oude vertrouwde plekje. We hebben de 15 metertippen er op gezet en als er niets onverwachts gebeurt, dan laten we de 18 meter tippen
in de container...
Wordt vervolgd.
11 december 2014
Een airbus met 300 zitplaatsen, en bij lange na niet vol. Dat gaat allemaal veel sneller dan die met 500 plaatsen, ook bij de aankomst waar de immigration dan de toevloed makkelijk aan kan.
Zo zag onze beroemde elektriciteitspaal er uit een jaar geleden.Nu is er dan eindelijk iets aan gedaan! De oplossing van het vraagstuk is in Afrika altijd weer een verrassing. Normaal, in Europa zou binnen twee dagen een nieuwe paal zijn geplaatst. Hier gaat dat anders. Men denkt er eerst twee jaar over na en dan komt de oplossing die zichtbaar is op de volgende foto....
Je kan natuurlijk ook alle palen weghalen. Probleem opgelost!
Alles is weer present! Hevige bliksem, zware slagregens en de elektriciteit is ook al weer twee keer uitgevallen.