Voor het verslag van het vorig seizoen, volg deze link
De reis vanaf Schiphol naar Johannesburg verliep zonder problemen. Met Air France, 45 minuten overstap
in Parijs en daarna met een A380 stipt op tijd aangekomen in Johannesburg. Wel een verschil met Arke waarmee
we drie maanden geleden vlogen. Steevast een uur te laat, slecht of helemaal geen eten en personeel dat
de passagiers als een hinderlijke mensensoort aanschouwde die een bedreiging voor hun hun eigen reisje vormde.
Nee, dan Air France. Stipt op tijd vriendelijk beleefd en efficient personeel dat de passagiers de induk gaf
alle tijd voor hen te hebben, hoewel dat niet het geval was.
Zo'n A380 is een belevenis. 530 zitplaatsen, dubbeldeks over vrijwel de gehele romplengte
en volgens mij duidelijk minder lawaaiig als de Boeing. Een nadeeltje is dat als je op het vliegveld van
Johannesburg landt, de douane en immigratie duidelijk niet zijn ingericht op het afdhandelen van dit soort
aantallen passagiers. Ook het enige geldwisselkantoor kreeg het zwaar te verduren zodat pas twee uur na de
landing het vliegveld kon worden achter gelaten en aan de 600 km naar Gariepdam kon worden begonnen.
Gelukkig liep alles verder op een rolletje. De huurauto stond bij aankomst op ons te wachten, net als ons inmiddels
vertrouwde pensionnetje. Als je wilt tanken, is de verrassing ook aangenaam. Slechts 87 eurocent voor een liter Euro.
Helaas kostte het twee dagen plus een paar krachttermen om weer een internetverbinding tot stand te brengen. Vodacom, zoals dat
hier heet, heeft zijn systeem veranderd. We mogen nu per MB betalen, moeten eerst ons paspoort laten copieren en de prijzen zijn ook opwaards aangepast.
Het weer was de afgelopen tijd hier redelijk goed, getuige de mooie prestaties van Max Leenders, die sinds vorig
jaar ook al terug te vinden is op de duizend kilometer pagina van zweefvliegenonline.nl. Het werd tijd dat die
open klasse records wat scherper gesteld werden. De vorige stonden op mijn naam, gevlogen met 15 en 18 meter vleugellengte.
Wie weet wat de komende weken brengen, misschien pak ik er weer een paar terug.
Vandaag bouwden we het vliegtuig op onder een prachtige cumulushemel. Alle elektronica, een gebied wat steeds verder uitbreidt,
werd weer gechecked en geinstalleerd. Eén van de laatste aanwinsten is een computertje dat in de uitvoering van een
polshorloge de zuurstof verzadiging van het bloed meet (zie foto)
30 november 2011
Het opbouwen van de Ventus 2CT. Wie kent niet die sterke verhalen over die super dagen die onbenut bleven omdat er eerst nog van alles geregeld moest worden? Om te bewijzen dat die verhalen niet allemaal sterke verhalen zijn, plaats ik deze foto. Deze dag werd twee maal een FAI 1000 km driehoek gevlogen. Weliswaar was de thermiek niet erg sterk, maar hield wel lang genoeg aan.
De hond van één van de Afrikaanse helpers voor en in de schaduw van de container met zweefvliegtuigen. Hij houdt het opbouwen scherp in de gaten! Het laatste jaar bleek het dier zoveel teken met de daar aan verwante infecties te hebben, dat hij dreigde te sterven. De eigenaar had geen geld voor de dierenarts, zodat er onder de zweefvliegers een inzameling werd gehouden. Nu gaat het, na uitgebreide medische behandeling, weer redelijk goed met hem.
Dit handige computertje meet de zuurstof verzadiging van het bloed. Het heeft ook een logfunctie, zodat na afloop van de vlucht kan worden nagegaan hoe deze grootheid tijdens het vliegen is veranderd. Ook een alarmfuctie is aanwezig, die hopelijk voordat iemand buiten westen raakt nog aan de bel trekt. Ze zijn voor niet al te veel geld te koop bij oa. Kees Hordijk.