Het vliegen verregent

6 december, het water komt al drie dagen met bakken en onafgebroken uit de hemel. We zijn vanavond bij Uys Jonker thuis uitgenodigd voor een braai. We moesten er om 7 uur zijn, maar het batterijtje van ons navigatieinstrument was leeg wat een half uur vertraging opleverde. Het was een gezellige avond het eten was ronduit perfect en ongeevenaard Uys beloofde ons de volgende dag te komen helpen met het in de aanhanger doen van de kist. Ook dat leverde de volgende dag vertraging op want het stortregende. Uys kwam opdagen met zijn broer en twee zoons om de klus te klaren. Om halftwaalf reden we weg voor onze tocht van 500 km. We waren de enige niet. Van de Fransen was enige dagen geleden al een deel vertrokken. Ze waren maar twee weken in Potch en enkele dagen regen plus een blik op de weersvoorspelling van de komende dagen maakte de keus wat lichter. Het was een beetje dom van me om blindelings op ons navigatieapparaat af te gaan, want dat ding volgde wel de asphaltwegen, maar je moet niet vragen hoe die er op vele plaatsen bij liggen. Willekeurige gaten van soms een halve meter diep verborgen onder plassen zorgden in het begin voor een gemiddelde snelheid van 20 km/u. Echt fijn rijden met een kist achter de auto. Eenmaal bij Bloemfontein konden we normaal doorrijden en kwamen om 8 uur in Gariepdam aan. In het restaurant bij de garage was het gelijk weer super gezellig. We zijn gelukkig ook onder het regengebied uit gereden. Het klaarde op na 200 km rijden en bij Gariep zijn er wel buien maar er kan tenminste gevlogen worden.

8 decenber, het lijkt aardig weer te worden maar wel lage basis en regen in de loop van de dag. Ik gebruik de dag om alles uit te pakken, andere stekkers aan de batterijen te zetten en het huisje in te richten. Tijdens het ophalen van de spullen uit de container, zag ik de romp van de kist van Rudolf staan. Helaas blijken de geruchten maar al te waar. Men vreest dat de kist total loss is. De roloeren zijn beschadigd evenals de tippen. Het achterwiel is uit de romp gerukt evenals het richtingsroer. De onzichtbare schade is erger. Het hoofdwiel is naar binnen geslagen en schijnt het frame dat de krachten van zwaartepuntshaak, vleugels en wiel op de romp overbrengt, als een nietje in een nietmachine te hebben opgevouwen. Rudolf mankeert niets, maar is behoorlijk aangeslagen. Zijn nieuwe Ventus 3 had 5 vlieguren. Hij kon op downwind zijn remkleppen niet meer intrekken en is gewoon op een halve kilometer van het veld op downwind erg hard geland heb ik begrepen.

8 december 2019