Cumulus negativus

3 januari 2020. De meteo geeft prachtig weer in het oosten. Honderd kilometer oost van Gariep een gebied met 7 meter stijgen, drieduizend meter basis en cumulus. . Ik plan daar een driehoek. Na de start, om 5 over één Blijkt het met 4 m/sec naar boven te gaan. Minpuntje is weer die vervelende wind die nog altijd 40 km/u bedraagt. Onderweg in het blauw, blijkt er echt 4 tot 5 meter stijgen te zitten en 40 km voor de startlijn begint een groot veld van prachtige cumulus. Meestal gaat het stijgen dan met minstens 1 m/sec toenemen dus de verwachtingen zijn hoog gespannen. Een maal onder de wolken valt het toch wat tegen. de basis gaat 400 m naar beneden en de eerste wolk doet niets. De tweede doet ook niks. Uiteindelijk geeft dan de derde 1,5 m/sec. Afijn, bij de startlijn is het lastig nog thermiek te vinden en het kost enige tijd om op een redelijke hoogte over de lijn te gaan. Daarna geen stijgen van betekenis meer aangetroffen en naast een mooie akker de jet gestart. Dat kreng blijft maar beweren dat de tank leeg is, maar ik weet zeker dat dat niet waar is. Het is zo slecht daar, dat ik me zorgen maak om tegen die wind in nog thuis te komen, maar dan gaat het in het blauw weer een stuk beter. Op de terugweg maak ik nog een foto van de mooie convergentielijn die langs de gebieden van Bloemfontijn en Kimberly naar Douglas loopt. Ook die bleek best nog tegen te vallen volgens de OLC-vliegers

De Ventus JR gaat ook vliegen

4 januari.
Vroeg naar het vliegveld om de ventus in elkaar te zetten. Die heb ik namelijk verhuurd aan Achim. Achim vloog al sinds jaar en dag op het vliegtuig van Rudolf. Ze vlogen altijd om en om. Maar, omdat Rudolf dit seizoen helaas zijn nieuwe Ventus 3 gekraakt heeft, zit nu ook Achim zonder kist. Door omstandigheden heb ik er op dit moment twee in ZuidAfrika, dus een deal was snel gemaakt. Achim huurt tegen een vriendenprijsje de Ventus, en ik heb een deel van de transportkosten er weer uit. Iedereen gelukkig!

Fantastisch weer ten zuiden van Gariepdam. toch maar weer die 200 km driehoek proberen. Het wordt saai. Er blijkt geen 7 meter stijgen te zitten maar slechts 4 en het eerste been ligt in het blauw. En dan weeeer die bovenwind. Ik zie kans om de opdracht met 171 km/u te vliegen, maar meer zit er echt niet in. De JS3 is echter super. Een goede dag en er gaat een record sneuvelen, dat staat vast.

6 januari. Goed weer ten zuiden van Douglas. Ik leg het startpunt van de opdracht 140 km ten noordwesten van Gariepdam en plan daar rond 2 uur te zijn. Ik start om halfeen, en zit met verwaaide thermiek op 700 meter in een belletje van 1,5 meter. Oja, bijna vergeten, de computer geeft 52 km/uur wind op die hoogte. Ik zie in een mum van tijd het vliegveld aan de horizon verdwijnen en maak me zorgen of ik tegen de wind in het vliegveld nog kan halen. Dit dilemma herinner ik me nog uit het Baby/Prefect tijdperk (1965). Met moeite kom ik op 1500 meter, maar de LX9070 beweert dat ik onuitvoerbare bevelen geef. Sorry meneer de piloot, maar met 1 m/s McCready setting en 52 km/u tegenwind gaat het alleen maar achteruit. Het ding heeft een punt, want ik zie het vliegveld van Gariep drie maal voorbij komen en denk er serieus overna om koffie te gaan drinken. Na een uurtje vliegen ben ik toch mooi 40 km tegen de wind in opgeschoten en als dan ook de thermiek naar 4 meter gaat, komt er schot in. Om drie uur gaan we over de startlijn. De wind zou naar het noordoosten wat afnemen, maar de schaarse cumuluswolken aarzelen tussen cumulus en lenticularis. Bovenkant lenti en onderkant cumulus. Op het tweede been kom ik laag en omdat de vooruitzichten miserabel zijn besluit ik naar huis te vliegen. Als ik 27 km onderweg ben krijg ik 5 meter stijgen. Achter mij klaart het op en het lijkt er op dat er te vroeg is opgegeven. Dus,... Terug naar de startlijn. Het is inmiddels kwart voor vier, maar het eerste been ziet er goed uit. Bij het eerste keerpunt is er slechts driehonderd meter op de starthoogte ingeleverd en de snelheid is 202 km/u, zonder meewind. Het begint echter dicht te trekken. 8/8 bewolking met afnemende thermiek en na het tweede keerpunt kan ik helemaal geen thermiek meer vinden. Op 700 meter met 0,5 m/sec red ik het net om boven te blijven en met de inmiddels 40 km/u rugwind gaat het dan automatisch naar Gariepdam. Het blijft spannend, want er zit soms 40 km lang geen spatje stijgen onder de wolkenbrei en dan, ineens, toch weer 4 meter. Thuis, op het vliegveld, heb ik 5 uur en 3 kwartier gevlogen. Het was knokken en dat was erg leuk!
Morgen en overmorgen geen vliegweer zegt de Meteo. Dat geldt ook voor de OLC-vliegers.

7 januari 2020