Veel wind schroeiend heet en blauw.

Het wordt ééntonig. Het blijft erg hard waaien boven ons hoofd. Zelfs de OLC-vliegers beginnen een afbrokkelende stemming te vertonen. Morgen, 24 december, ziet het er niet beter uit en voor het weekend wordt zelfs REGEN voorspeld. Nee nee, geen onweersbui, nee, steady regen. Erg ongebruikelijk voor Afrika omstreeks deze tijd. Maar, er werd wel hoopvol bij gezegd dat het om een erg lange termijnvoorspelling ging,

Ook 24 december start de thermiek laat.

Weinig verandering in het weer. Hooguit dat die ene cumuluswolk die zich de laatste dagen nog sporadisch liet zien nu ook verdwenen is. Kurkdroge atmosfeer, veel bovenwind, erg turbulent en thermiek die bestaat uit wilde turbulente stoten waar je soms niet meer dan 1,5 m/s van overhoudt. Dat is de situatie in het kort. Voor vandaag toch maaar een opdracht gepland. Een smalle strook langs het 80 km NW van Gariepdam gelegen stuwmeer is volgens de meteo het beste stukje in de omgeving. Een retour was eigenlijk de enige optie. Zoals ik de afgelopen jaren al meer heb gezegd: retours vliegen is niet mijn favoriet. Daar heb je nu eenmaal bergketens voor nodig met veel wind uit de juiste richting. We declareerden tegen beter weten in een 400 km retour met als start het Gariepdammer vliegveld en sloten achter de OLC jongens aan op baan 33. De heren begonnen (terecht) echter heel laat met starten, zodat mijn optimale starttijd helaas voorbij ging. Om kwart voor twee rolde ik dan toch achter het sleepvliegtuig over de baan en bereikte de minimale vliegsnelheid. Jammer dan, de sleepvlieger annonceerde "abording take-off" en na nog eens honderd meter stonden we weer stil. Vervelend, want een Schempp-Hirth vliegtuig kan met water in de vleugel nu eenmaal niet op een tip liggen zonder dat het er uit loopt. Ik had dus haast om uit te stappen. Dat vraagt ook om problemen natuurlijk, als je met twee drinkwaterslangen, een parachute, een brillekoordje en een zuurstofslang in het reine moet komen. Toen de knoop ontward was, lag er een behoorlijke plas water op de baan. Verontschuldigingen van Keith, die met zijn buggy aan kwam sjeesen. Om de één of andere reden haalde de motor van de sleepkist zijn vermogen niet waarna de sleepvlieger de start afbrak. Prettig dat hij dat netjes op de baan deed en niet op 10 meter hoogte voorbij het eind. De vertraging bleek gelukkig beperkt en vlogen we dan toch om 2 uur. Bij mij gaat de lol er snel af als je 100 km na het passeren van de startlijn met 4 tot 6 meter dalen bijna 2000 meter kwijt bent en zelfs aan motor starten en water lozen moet gaan denken. Als je dan 1.5 meter stijgen krijgt, dan moet je dat maar aannemen. Waar je aan begint moet je afmaken is mijn devies, dus ijzerenheinig doorgevlogen en het keerpunt gerond. Om vijf voor zes waren we weer boven het vliegveld en hadden een snelheid van 123 km/u. Nog niet eens zo gek voor dit weer.

De kerstmaaltijd vond dit jaar plaats aan de Oranje rivier in het restaurant van wash-Bank lodge. De lodge heeft een nieuwe eigenaar, die probeert om zweefvliegers te trekken. Door middel van een pasje met foto, dat we kunnen laten aanmaken bij de politie!? kunnen we vanaf heden een aantrekkelijke korting krijgen.
Keith kwam pas halverwege de maaltijd aanzetten. Hij had nog een uurtje aan de motor van de sleepkist gesleuteld..

25 december 2014