Meteorologie de waarheid en het verschil

Twaalf januari. De grote dag! Reeds dagen van te voren bleek uit de kaartjes dat het een "hammertag" zou worden. sMorgens zag de kaart er wat minder optimistisch uit, maar het zuiden zou erg goed worden. Vanuit Gariepdam naar het westen strekten zich thermiekgebieden uit, waar steady 7 meter/seconde stijgen verwacht werd. Even geaarzeld tussen een 600 km retour en een 500 km retour. De 600 levert mogelijk 3 Nederlandse records (15, 18 en open klasse) op, terwijl de 500 retour 2 Nederlandse records plus een Afrikaans continentaal record kan betekenen. Dat laatste is de hoogste snelheid en staat op 155 km/u. Dat moet met dit weer makkelijk kunnen. De driftig door elkaar rennende OLC-vliegers storen we niet en wachten tot de laatste achter het sleepvliegtuig in het zwerk verdwijnt. Dan vragen we om toestemming het vliegtuig snel naar baan 33 te slepen. Alle tijd want het is nog pas 12 uur en mijn optimale starttijd is eigenlijk een uur later. Niets aan de hand dus, als het sleepvliegtuig na de landing panne blijkt te hebben en van alle zijden auto's aansnellen met techneuten om technisch in te grijpen. De taildome (vloestuk rond de staart en trekhaak) zat los. Niet fijn natuurlijk als je dat ding tijdens de sleep in je snuffel krijgt. Eénmaal aangekomen bij het dertig kilometer westelijk van Gariep gelegen startpunt "Colesberg" moet ik nog zeker drie kwartier wachten voordat de thermiek ook zover is voor een recordvlucht. Dat wachten lukte me natuurlijk weer niet en ik start kwart voor twee. Dat gaat helaas niet goed en ik keer na dertig km om voor een tweede start. Die gaat gelijk veel beter. Geduld is een schone zaak. Er is duidelijk iets raars met het weer. De bewolking dijt behoorlijk uit. De cumulus bestaat uit een soort implosiewolken. Stijgen aan de rand en vier meter/sec dalen in het midden. Na 150 km kom ik dan toch bij het 7 meter stijgen gebied aan. Theoretisch althans. er zit 2 tot drie meter, het is vreselijk turbulent en ik wordt, ondanks dat de riemen maximaal zijn aangehaald, met mijn hoofd voortdurend tegen de kap gesmakt (arme kap). Het gaat ook niet meer hoger dan 1500 meter en daar is het bloedheet. De snelheid, die tegen de wind van 30 km/u (die ook niet voorspeld was) nog rond de 140 km/u lag loopt terug naar 130. We hopen maar dat de voorspelling alleen maar vertraging heeft en dat lijkt te kloppen. Na het ronden van het keerpunt gaat alles beter en de snelheid ligt ook erg hoog. (boven de 200km/u grondsnelheid). Het ziet er naar uit dat ik het toch ga redden, maar dan beginnen alle cumuls zich om te toveren in kleine buitjes (regen was ook niet voorspeld) die druppels water produceren die zo groot zijn dat ze (overdreven gezegd) aan een emmer water doen denken. Thermiek stort in. Het onweert op verschillende plaatsten (wel klein, maar ook niet voorspeld). Ik heb moeite om boven te blijven en de finish ligt in een bui. Daar vlieg ik niet doorheen, want ik vrees Gariepdam na de zoveelste wasbeurt niet meer te kunnen halen. Jammer dus, want ondanks alle ellende was de snelheid toch nog 146 km/u. Volgende keer beter!

14 januari 2015