3 januari 2010
U zult wel denken wat blijft het stil daar in ZuidAfrika. Het is ook wel een eentonig verhaal. Het weer is slecht, dus een weekje niet gevlogen De voorspellingen zijn echt droevig. Geen thermiek harde wind en veel bewolking. Regen, onweer , lage stratus, allemaal niks dus. Zo ook vandaag. Hoewel, er was weinig wind (voor het eerst) en er stonden om 10 uur vanmorgen al mooie cumuluswolken te lokken aan de hemel. Maar dat is hier schone schijn.
Zo vroeg cumulus betekent 8/8 bewolking en regen rond 1 uur. Dat was ook de voorspelling. Bovendien zou de thermiek maximaal tot 1500 meter GND gaan en niet meer dan 2m/sec bedragen aldus de meteo. Kortom als je 140 km/u minimaal wilt vliegen dan wordt dat een beetje moeilijk.
Om halfeen toch maar weer eens het hoofd naarbuiten gestoken en die trend die ik net beschreef deed zich niet voor. Toch maar naar het vliegveld dus voor de zekerheid...
Daar stond Martin (chef instructeur) net klaar om wat mensen uit te checken. Hij had net gevlogen en zei dat het goed weer was. Nuja, de basis was 1400m GND en de thermiek... eh, nou, eh hij had 4 meter gehad. Tja, dan ga je het toch maar proberen, niet geschoten is altijd mis.
Dus om halfdrie zat ik kankerend op de info die ik gekregen had in een belletje van anderhalve meter te pogen de wolkenbasis te bereiken, wat op zich niet eens meeviel.
Uiteindelijk bleek die basis op 2000 meter GND te zitten. Dat viel weer wel mee dus. Om exact drie uur gestart vast besloten om eens te kijken hoe snel het me zou lukken de uitgezette FAI-driehoek van 200,9 km rond te vliegen. Het 18 meter record staat op 137 en het open klasse record (Gerrit Kurstjens) op 143. Pittig dus voor deze omstandigheden, maar als je een week op vliegbaar weer hebt zitten wachten dan ben je snel tevreden. Geconcentreerd telkens proberend de wolken op de juiste wijze aan te vliegen en een zo gunstug mogelijk pad te vinden bleek het helemaal niet zo gek te gaan. Weinig dalen, vele kilometers met een halfmetertje stijgen, voor ik er erg in had was ik bijna bij het eerste keerpunt (SmithField), toen ik me realiseerde dat, hoewel er weinig sterke bellen stonden er toch snel gevlogen kon worden. Honderdzeventig op het eerste been! Nuja, er stond wel wat meewind op dat eerste stuk maar zoveel was dat nu ook weer niet.
Dus nog serieuzer en met wat hoger gespannen verwachtingen aan het tweede been begonnen. Daar was sprake van uitbreiding en werden de wolken wel wat erg zwart.
Regen was er gelukkig niet te zien en ook onder dat soort wolken kan behoorlijk thermiek zitten dus.... er onderdoor.
Dat gebeurde figuurlijk ook vrijwel direct.
Op dat been ging de hele vlucht er praktisch aan onderdoor want hoewel ik het niet gezien had kwam ik weldegelijk in de regen terecht. In no time 900 meter lager.
Dat was niet best want de kracht van deze dag was dat je met weinig stijgen netjes hoogte kon houden. Duizend meter klimmen was een heel ander verhaal!
Door om te vliegen kon ik de regen verder vermijden, de kist was in enkele minuten weer droog en, die bel van 4 meter wist ik ook nog te vinden. Bij het laatste keerpunt aangekomen bleek ik het tweede been met 137 km/u te hebben afgelegd tegen 14 km/u wind in. Niet gek dus. 55 minuten gevlogen en nog 60 kilometer te gaan. Dat 18 meter en open klasse record dat ging ik breken. De vraag was, met hoeveel!
Er diende zich een blauw stuk aan met nog drie wolken er voor. Die zagen er allen erg mooi uit. Eentje daarvan moest goed stijgen geven want ik zat nog lang niet op het glijpad. Nummer 1 gaf 1,5 meter stijgen. nummer twee niets en nummer drie, de laatste, 4,3m/sec. Kijk, dat moeten we hebben! In drie minuten werd het glijpad bereikt dat me beloofde me met mcready 3 naar de finish te zullen voeren. Het was niet erg turbulent vandaag dus ik durfde wel 220 km/u (IAS) te vliegen wat overigens dicht bij de 270 VNE TAS ligt. Gefinished in minder dan 1 uur en 20 minuten!! Twee records!!
Open klasse en 18 meter klasse 152,1 km/u !!! Dat begint er op te lijken. Opmerkelijk trouwens de manier waarop het ging. Geen 6 meter stijgen of meer, geen 5000 meter basis, maar wel de mogelijkheid een goed pad te kiezen.
Het hoeft dus allemaal niet zo extreem..
Word vervolgd
Pagina 1 2 3 4 5 6 8 9
U zult wel denken wat blijft het stil daar in ZuidAfrika. Het is ook wel een eentonig verhaal. Het weer is slecht, dus een weekje niet gevlogen De voorspellingen zijn echt droevig. Geen thermiek harde wind en veel bewolking. Regen, onweer , lage stratus, allemaal niks dus. Zo ook vandaag. Hoewel, er was weinig wind (voor het eerst) en er stonden om 10 uur vanmorgen al mooie cumuluswolken te lokken aan de hemel. Maar dat is hier schone schijn.
Zo vroeg cumulus betekent 8/8 bewolking en regen rond 1 uur. Dat was ook de voorspelling. Bovendien zou de thermiek maximaal tot 1500 meter GND gaan en niet meer dan 2m/sec bedragen aldus de meteo. Kortom als je 140 km/u minimaal wilt vliegen dan wordt dat een beetje moeilijk.
Om halfeen toch maar weer eens het hoofd naarbuiten gestoken en die trend die ik net beschreef deed zich niet voor. Toch maar naar het vliegveld dus voor de zekerheid...
Daar stond Martin (chef instructeur) net klaar om wat mensen uit te checken. Hij had net gevlogen en zei dat het goed weer was. Nuja, de basis was 1400m GND en de thermiek... eh, nou, eh hij had 4 meter gehad. Tja, dan ga je het toch maar proberen, niet geschoten is altijd mis.
Dus om halfdrie zat ik kankerend op de info die ik gekregen had in een belletje van anderhalve meter te pogen de wolkenbasis te bereiken, wat op zich niet eens meeviel.
Uiteindelijk bleek die basis op 2000 meter GND te zitten. Dat viel weer wel mee dus. Om exact drie uur gestart vast besloten om eens te kijken hoe snel het me zou lukken de uitgezette FAI-driehoek van 200,9 km rond te vliegen. Het 18 meter record staat op 137 en het open klasse record (Gerrit Kurstjens) op 143. Pittig dus voor deze omstandigheden, maar als je een week op vliegbaar weer hebt zitten wachten dan ben je snel tevreden. Geconcentreerd telkens proberend de wolken op de juiste wijze aan te vliegen en een zo gunstug mogelijk pad te vinden bleek het helemaal niet zo gek te gaan. Weinig dalen, vele kilometers met een halfmetertje stijgen, voor ik er erg in had was ik bijna bij het eerste keerpunt (SmithField), toen ik me realiseerde dat, hoewel er weinig sterke bellen stonden er toch snel gevlogen kon worden. Honderdzeventig op het eerste been! Nuja, er stond wel wat meewind op dat eerste stuk maar zoveel was dat nu ook weer niet.
Dus nog serieuzer en met wat hoger gespannen verwachtingen aan het tweede been begonnen. Daar was sprake van uitbreiding en werden de wolken wel wat erg zwart.
Regen was er gelukkig niet te zien en ook onder dat soort wolken kan behoorlijk thermiek zitten dus.... er onderdoor.
Dat gebeurde figuurlijk ook vrijwel direct.
Op dat been ging de hele vlucht er praktisch aan onderdoor want hoewel ik het niet gezien had kwam ik weldegelijk in de regen terecht. In no time 900 meter lager.
Dat was niet best want de kracht van deze dag was dat je met weinig stijgen netjes hoogte kon houden. Duizend meter klimmen was een heel ander verhaal!
Door om te vliegen kon ik de regen verder vermijden, de kist was in enkele minuten weer droog en, die bel van 4 meter wist ik ook nog te vinden. Bij het laatste keerpunt aangekomen bleek ik het tweede been met 137 km/u te hebben afgelegd tegen 14 km/u wind in. Niet gek dus. 55 minuten gevlogen en nog 60 kilometer te gaan. Dat 18 meter en open klasse record dat ging ik breken. De vraag was, met hoeveel!
Er diende zich een blauw stuk aan met nog drie wolken er voor. Die zagen er allen erg mooi uit. Eentje daarvan moest goed stijgen geven want ik zat nog lang niet op het glijpad. Nummer 1 gaf 1,5 meter stijgen. nummer twee niets en nummer drie, de laatste, 4,3m/sec. Kijk, dat moeten we hebben! In drie minuten werd het glijpad bereikt dat me beloofde me met mcready 3 naar de finish te zullen voeren. Het was niet erg turbulent vandaag dus ik durfde wel 220 km/u (IAS) te vliegen wat overigens dicht bij de 270 VNE TAS ligt. Gefinished in minder dan 1 uur en 20 minuten!! Twee records!!
Open klasse en 18 meter klasse 152,1 km/u !!! Dat begint er op te lijken. Opmerkelijk trouwens de manier waarop het ging. Geen 6 meter stijgen of meer, geen 5000 meter basis, maar wel de mogelijkheid een goed pad te kiezen.
Het hoeft dus allemaal niet zo extreem..
Word vervolgd
Pagina 1 2 3 4 5 6 8 9
Met slecht weer gaan we maar weer eens naar Colesberg. Daar kan je in een automaat 5000 rand tegelijk opnemen. Dat is erg voordelig want dat kost maar 1 maal 3 euro. In Gariepdam kan je maar 1200 rand tegelijk opnemen en dat kost ook 3 euro per keer. Maar het blijft Afrika.... dit was het beeld waarmee de automaat in Colesberg ons verrastte.
Wel een JR, maar niet die van mij! Heeft al voor vrolijke vergissingen gezorgd. Zijn taildolly blijkt bij mij echt niet te passen en de rekening voor zijn zuurstof wilde ik ook al niet betalen...
Het Mounten High zuurstofsysteem van de Ventus. Werkt ideaal!
Vorig jaar was ik hier met een ouderwets constant flow systeem. Daar was niet mee te vliegen want dat was in vier uur leeg. Dit systeem meet de hoogte en geeft de daarbij behorende hoeveelheid zuurstof af op het moment dat je ademhaalt. Een volle fles gaat nu soms wel 4 vluchten mee!
Vorig jaar was ik hier met een ouderwets constant flow systeem. Daar was niet mee te vliegen want dat was in vier uur leeg. Dit systeem meet de hoogte en geeft de daarbij behorende hoeveelheid zuurstof af op het moment dat je ademhaalt. Een volle fles gaat nu soms wel 4 vluchten mee!