Ongeval met LS8

[Jan Ritsma]

Op de site van de Onderzoeksraad Voor de Veiligheid is vandaag het "onderzoek" gepubliceerd m.b.t. een ongeval van een LS8 tijdens een overlandvlucht op 30 juni 2009. Jammer dat er feitelijk alleen sprake is van een verslag van de vlieger. Het vliegtuig zou een vrille-slag gemaakt hebben tijdens een 360 graden bocht die was ingezet om hoogte te verliezen. De vlieger meende dat hij veel te hoog voor zijn veld zat.

Gezien de foto van het wrak lijkt me dit echter niet waarschijnlijk omdat tijdens een vrille de kist zijn neus laat zakken en dus meestal met de neus het eerst de grond raakt. Hier is echter de staart afgebroken en de cockpit vrij onbeschadigd.
Het lijkt er meer op dat de vlieger tijdens de bocht met zijn vleugel de grond heeft geraakt. Die vleugel is trouwens ook inderdaad afgebroken.

Hoe is het met de vlieger en is er meer informatie over dit ongeval?

Voor OVV zie hoofdpagina "wetenswaardigheden"/ongevallen NL (klikken op het finishende zweefvliegtuig in de banner van dit forum brent U op de hoofdpagina)

zweef.jpg

(35.63 KiB) 2157 keer gedownload

Zie hier voor foto

Zie ook Krantenartikel

[Henk Poepjes]

Owe Jan.. Dus je twijfelt aan het verhaal van de vlieger...

Ik ken het verhaal én de vlieger niet, maar ik vind het nogal wat om dit zo te concluderen.

Toevallig heb ik ook ooit een wrak van een kunststof zweefvliegtuig gezien dat ook in de laatste bocht in een vrille was gevallen en dat wrak vertoond precies dezelfde schade als deze Ls-8.

Waarom zou je trouwens liegen over de oorzaak van zo'n ongeval?

[Jan Ritsma]

Als ik aan het verhaal van de vlieger twijfel, dan betekent dat natuurlijk niet dat ik er van uitga dat hij te kwader trouw is. Ten eerste stond de vlieger onder een fikse dosis stress. Hij bevond zich op final voor een buitenlandingsveld en kwam tot de conclusie dat hij te hoog zat om daar nog een veilige landing te kunnen maken. Hij besloot in een split second een threesixty te maken. Naar zijn eigen verhaal was hij kennelijk op dat moment overbelast en heeft niet alle parameters nog voldoende in de gaten kunnen houden. Na de crash is het niet ongebruikelijk dat het slachtoffer in een shocktoestand terecht komt. Alles bij elkaar is daarna zijn verklaring niet op alle punten even betrouwbaar. Dat heeft natuurlijk niets met "liegen" te maken en ik vind het raar dat je daar als eerste aan denkt. Mogelijk had de man ook een hersenschudding. Het is jammer dat we nauwelijks details kennen.

Naar mijn eerste indruk heeft de vlieger een steeds steiler wordende bocht gedraaid en heeft met één vleugel de grond geraakt.
Omdat die vleugel brak heeft die al een behoorlijke hoeveelheid energie opgenomen. Bij een vrille ongeval vangt meestal de cockpit de klap op.

Het verhaal van de vlieger, dat jij zegt niet te kennen, staat in het verslag van de Onderzoeksraad Voor de Veiligheid.
Dit is te vinden via de link "wetenswaardigheden/ongevallen NL op de hoofdpagina van zweefvliegenonline.
Lees dat eerst even zou ik zo zeggen.

[Henk Poepjes]

Ik neem aan dat jouw samenvatting van het verslag van de vlieger correct is. Daarvoor hoef ik het verslag zelf niet te lezen Jan.
Waarschijnlijk zijn er verder ook geen getuigen geweest die dit verhaal hebben kunnen beamen.

Nogmaals: Het wrak dat ik toen heb gezien (ook LS kist) zag er exact hetzelfde uit.

Misschien moet je gaan sollicitereren bij Pieter en zijn cornuiten als je denkt het beter te weten Jan.

O ja, Jan, en als je ze dan toch gaat bellen; zeg dan ook meteen dat het verhaal van de crash van de LS-3 (25 juli 2007) waar ook een rapport over is geschreven ook niet klopt. Nagenoeg gelijkwaardig ongeval met dezelfde foto's.

[Jan Ritsma]

Als je nu eerst het verslag van de raad eens leest.
Er is geen onderzoek gedaan of analyse uitgevoerd en derhalve ook geen conclusie.
Alleen een verslag van de vlieger en in de krant worden enkele getuigen geciteerd.
Er valt dus niets "beter te weten" o.i.d.

Het ongeval met de LS3 is trouwens ook zeer interessant. Ook daar besluit de bestuurder op geringe hoogte een threesixty te gaan draaien en ook daar wordt aangegeven dat (dit maal de linker) vleugel overtrokken is geraakt waarna een vrilleslag volgde.
Mijn ervaring is dat het inzetten van een vrille altijd gepaard gaat met een zeer lage neusstand. Dat die neus dan na impact nog heel is intrigeert mij.
Beide vliegers verklaren dus dat ze tijdens de bocht de snelheid er hebben uitgetrokken.
Waarom doet iemand dit als hij de indruk heeft te hoog te zitten? Je zou een (onbewuste) tegenovergestelde reactie verwachten.

Hoewel er geen statistieken zijn over het aantal (buiten)landingen tijdens welke de vlieger besloot een threesixty te draaien en daarom niet kan worden vastgesteld hoe vaak het goed en hoe vaak het mis gaat, is het kennelijk toch niet aan te bevelen.
Misschien wordt een overlandcircuit te krap gepland zodat er weinig mogelijkheden zijn om de hoogte nog te corrigeren.
Een dwarswindbeen van enige lengte zou daarvoor de aangewezen plaats kunnen zijn. Het is dus zaak om er voor te zorgen dat er uberhaupt een dwarswindbeen is.

[vanzomeren]

De getuigen zeggen dat het vliegtuig met de staart (het eerst) de grond raakte?

[Kloppertjes]

Het lijkt me dat lang niet alle kisten met een lage neusstand in een vrille vallen. (Sterker nog, een Puchacz kan ik bij elke gewenste neusstand in een vrille leggen. En met wat trekken aan de knuppel blijft de neusstand dan ook behoorlijk hoog.) De klassieke vrillestand lijkt mij juist betrekkelijk vlak met de binnenste vleugel laag. Zeker als de vlieger laag bij de grond opeens het gras erg groot ziet worden en in een moment van paniek de knuppel verder in de buik trekt.

Ik zie op die foto toch een behoorlijk beschadigde neus (Zie de rimpels aan de bovenzijde net voor de cockpitrand en de graspollen/modder in het gaat aan de onderzijde. Ook is de romp net achter de zitting van de vlieger ook gebroken (kijk maar naar de vreemde hoek van de cockpitrand naar de rest van de romp, daar zit zeker een verspringing in. De schade is aan de binnenzijde niet te zien omdat de parachute nog in de kuip ligt.

Samenvattend: Ik zie echt geen enkele reden om het verhaal van in een vrille vallen in twijfel te trekken. Miss zal het geen vol ontwikkelde vrille zijn geweest maar "simpelweg" een asymmetrische overtrek. En dan kunnen we gaan discussiëren over de definitie van die 2 termen. (Wat ik totaal triviaal vindt)

[Jan Ritsma]

Het lijkt me dat lang niet alle kisten met een lage neusstand in een vrille vallen. (Sterker nog, een Puchacz kan ik bij elke gewenste neusstand in een vrille leggen. En met wat trekken aan de knuppel blijft de neusstand dan ook behoorlijk hoog.) De klassieke vrillestand lijkt mij juist betrekkelijk vlak met de binnenste vleugel laag. Zeker als de vlieger laag bij de grond opeens het gras erg groot ziet worden en in een moment van paniek de knuppel verder in de buik trekt.

Dat klinkt aannemelijk. Onderzoek hiernaar zou eigenlijk wel gewenst zijn lijkt me. Er zijn veel te weinig details te vinden ten aanzien van vrille-ongevallen. Deze twee Nederlandse (ls8,ls3) lijken nog redelijk goed af te lopen, althans, de bestuurders overleven de crash. Puchacz ongevallen lopen vrijwel zonder uitzondering (ook in hert buitenland) fataal af. Ook de foto's van de cockpit van een puchacz zien er duidelijk veel ernstiger beschadigd uit. Daar moet een reden voor zijn die niet onbelangrijk is om te weten.
Ook is het belangrijk te weten welke verwondingen de betreffende vliegers hebben opgelopen omdat ook daaruit lering te trekken is

Ik zie op die foto toch een behoorlijk beschadigde neus (Zie de rimpels aan de bovenzijde net voor de cockpitrand en de graspollen/modder in het gaat aan de onderzijde. Ook is de romp net achter de zitting van de vlieger ook gebroken (kijk maar naar de vreemde hoek van de cockpitrand naar de rest van de romp, daar zit zeker een verspringing in. De schade is aan de binnenzijde niet te zien omdat de parachute nog in de kuip ligt.

Samenvattend: Ik zie echt geen enkele reden om het verhaal van in een vrille vallen in twijfel te trekken. Miss zal het geen vol ontwikkelde vrille zijn geweest maar "simpelweg" een asymmetrische overtrek. En dan kunnen we gaan discussiëren over de definitie van die 2 termen. (Wat ik totaal triviaal vindt)

Om lering te kunnen trekken uit ongevallen is het juist erg noodzakelijk dat dit soort "triviale" zaken nauwkeurig worden ontrafeld.
Als onderzoeken beperkt blijven tot het verhaal van de vlieger, nauwelijks fotomateriaal en geen evaluatie van alle feiten, dan is de waarde voor toekomstige preventie nihil.
Misschien een zinvolle bezigheid voor onze commissie instructie en veiligheid?